Van de Koude Kloof naar de Hete Oven (86 km)

Na een heerlijke avond en nacht vertrekken we uit Arroyo met het vaste voornemen hier terug te komen. Wat een heerlijke plek en wat een mooi gebied. De dag begint met een forse klim naar 1390 meter, de Puerto de las Palomas. En inderdaad een poort want in de afdaling verandert het landschap per meter. Zo ver als je kijkt olijfbomen. Keurig in het gelid. Kilometers ver. Zo ver als je kunt kijken. Spanje is het land dat de meeste olijfolie produceert en dit is het centrum van die productie.
We komen aan in Cazorla. Een alleraardigst bergstadje in dit overgangsgebied. We worden door aangesproken door een Nederlander die de Gazelle fiets als nationaal erfgoed beschouwt. Hij komt schaatsend vanuit de bar naar ons toe. De temperatuur geeft daar geen enkele aanleiding toe. Even denken we dat het is omdat hij wil laten zien dat hij ook Nederlander is, maar dichterbij gekomen verraadt de alcoholwalm de echte reden.Hij stelt zich niet voor, maar begint ongevraagd zijn verhaal. Hij woont sinds een jaar en drie maanden hier, voorgoed. In Nederland had hij meer vijanden dan vrienden. Hier is het precies andersom. Om verschillende redenen moest hij weg uit Nederland. En dit was een plek waar je niet snel gevonden wordt. Waarom hij niet gevonden wil worden vertelt hij niet. We vragen ook niet door bij dit barretje Hilton type. Hij vertelt nog het verhaal van de kerk van Cazorla. Vanwege de hoge waterstand en een overstroming moest de waterloop van de rivier anders worden. Dat hebben de late Middeleeuwers gedaan door deze onder de kerk door te laten lopen. Heeft ze weinig goeds gebracht. De kerk is alsnog verwoest door een vloedgolf. Zwalkend gaat de man weer terug naar zijn plek voor de bar.
Cazorla is ook de plek waar we moeten kiezen hoe verder. We kunnen niet alle mooie plekken bezoeken in Andalusie helaas. En met pijn in het hart kiezen we voor de route die langs Jaen, Cordoba en Sevilla leidt. Geen Granada met haar Alhambra en ook Malaga, hoewel genoeg redenen om te bezoeken, laten we liggen waar het ligt. Hier komen we vast en zeker terug op de fiets. Het zal van een andere keer zijn zeggen onze zuiderburen. Op dus naar Jaen. We kiezen de dag etappes zo uit dat we steeds in de middag in een van de steden aankomen, zodat we tijd hebben ze te bezoeken. Dat betekent vandaag nog een flink stuk doorfietsen in de hitte. We zijn uit de koele bergen en dat is te voelen. De laatste 30 km gaan naar Jodar. Dwars door de olijfboomgaarden, dus onbeschaduwd, want kleine boompjes geven weinig schaduw, fietsen we door de droge hitte. Hier heeft men voor gewaarschuwd. En terecht. Geen voorzieningen in die 30 km dus geen extra drank. We moeten het met onze voorraad doen. Blijkt te weinig. Tot de laatste druppel is het op als we in Jodar zijn. Met 44 graden is het eigenlijk niet gezond om te fietsen. Maar hier blijven is ook geen optie. Wind, regen, hagel het is allemal te doen. Maar tegen de hitte is weinig bestand. We komen dan ook volledig leeg in Jodar aan. Een hotel hebben we gelukkig snel gevonden. Hasta mañana.