In Vino Veritas in Verin (55 km)

Vanochtend de Zweedse loopster zien vertrekken. Wel laat voor een wandelaar. Meeste lopers vertrekken vroeg in de ochtend. Zij gelijk met ons om half 10. Wij ontbijten bij Carlos en Angelique met het lekkerste en grootste broodje gezond ooit, bekend als broodje Bufalo. Een compleet fietsersontbijt. Met spijt in het hart ziet Angelique ons vertrekken. We krijgen allebei drie dikke zoenen. We hebben het vermoeden dat een terugkeer naar Nederland tot de mogelijkheden behoort. We rijden naar Verin. Rustige, golvende route. Groen heuvellandschap. De weersverwachting verklapt al waarom het zo groen is. Er komt een regenperiode aan.
Verin blijkt een alleraardigst plaatsje te zijn. Ook niet spectaculair. In ons hostal worden we verwelkomd door een zeer positief ingestelde receptionist. Hij verwelkomt ons achter zijn bureau, weggewerkt onder de trap. Zijn positiviteit is besmettelijk, hoewel het onderweg nog erg heet was. Maar we wordem vrolijk van hem. Een plek voor de fietsen zagen we nog niet. Hij wijst dat de fietsen prima naast hem kunnen staan. Terwijl wij aan het puzzelen zijn hoe wij dat gaan doen, schuift hij zijn hele kantoor opzij. Zijn werkplek staat op rails en is gemakkelijk twee meter op te schuiven. Met een brede glimlach zet hij de fietsen naast zich neer. Onze fietsen hebben tot nu toe overal gestaan. In keukens, in opslagruimtes, in de eetzaal, maar nog niet achter de receptie. Wij gaan een biertje drinken. Tegenover het hostal een bar. Rustig. Het is namelijk siësta tijd. De barkeeper van dienst houdt zich aan de traditie, want is voorovergebogen over zijn eigen biertje in slaap gevallen. De barkeeper wakker maken voor een biertje? Het is wel eens andersom geweest. Maar dat is lang geleden.
Op weg naar een restaurant hebben we weer een bijzondere ontmoeting. Donna, de vrouw die wij eerder abusievelijk aanzagen voor een Duitse blijkt een Belgische te zijn. Met de elektrische fiets vanuit Vlaanderen op weg naar Santiago en daarna terug. Zij brengt ons in verwarring. Enerzijds omdat ze aan haar tweede fles wijn bezig is, anderzijds omdat wij moeite hebben met het vaststellen van de eigenschap die we altijd van een mens onthouden. Het geslacht. Donna wil graag met ons de derde fles wijn consumeren. Maar geeft zelf al aan dat zij niet meer de macht heeft over de wijn, maar de wijn over haar. Het blijkt geen aankondiging van matiging. Zij heeft een leven achter zich van verschillende banen. Een succes lijkt er nergens tussen te zitten. Nu geen werk. Haar vader heeft wel geld, maar die zit er teveel op. Regelmatig pakt zij een servetje uit de bak. Verscheurt deze onder het uitroepen dar zij zo over geld denkt. Niet alleen alcohol heeft haar realiteitszin aangetast. Overal ziet zij ook een complot van Oost-Eurpeanen. Een toevallig passerende Spanjaard wordt aangezien voor een Roemeense oplichter. Mededogen is op zijn plaats. Maar toch alleen op de e-bike heen en weer naar Santiago. Zij geniet van het leven. In ieder geval zegt ze dat. Hasta mañana.