Verrassend Ourense (84 km)

Volgende doel is Ourense. Provinciehoofdstad en eerlijk zeggen: wel eens van gehoord? Zet het gerust op de lijst van citytrips. Voordat we die kant opgaan, ontbijten we in Verin. Ergens moeten de goedkope prijzen vandaan komen hier. In dit geval van het ontbijt. Het omvat een kop koffie en die is altijd goed in Spanje. En daarnaast een sneetje toast en een borrelglaasje zumo de naranja. Hier kan je niet op fietsen. Verse jus dat dan weer wel.
Borrelglaasjes zijn ook de dingen die Joseph veel heeft gezien de afgelopen nacht. Dophoedje. Ogen die diep in de alcohol liggen en een tred die dat alleen maar bevestigt. Hij is wel aardig voor ons. Sowieso hebben we deze reis meer belangstelling van mannen dan van vrouwen gehad. Even over nadenken. Met een groot gebaar wil hij ons ontbijt betalen. Zal geen fortuin kosten, maar was al voorzien. Hij vraagt om de minuut waar we vandaan komen en hoeveel kilometer we hebben gefietst. Wij vermoeden dat het geen toets op consistentie is, maar een lichte stoornis in het korte termijn geheugen. Uiteindelijk laten Verin en Joseph ons gaan. En we vertrekken voor wat in de Tour de France een verraderlijke tussenetappe zou heten. Veel klimwerk. Een etappe waarbij het klassement op de kop kan. Dat gebeurt bij ons niet. Wat wel gebeurt is dat bij de, vanwege het karige ontbijt noodzakelijke middagravitaillering, Wijnand weer eens een culinaire curiositeit bestelt. In de gedachte dat een gevulde soep de mens kan sterken. Slachtafval is nog een te complimenteuze uitdrukking voor de bordvulling. Hij is een dapper mens.
Hoe dan ook, we overleven de beklimmingen en steile afdalingen en komen aan in Ourense. Weer over een Romeinse brug. Wordt een goede gewoonte. Maar er liggen veel meer en prachtige bruggen over de Rio Mino. De Milleniumbrug onder andere. Ourense zal binnenkort een halte worden op de Spaanse HSL. Ongetwijfeld zal dit de weg openen voor veel toeristen. En terecht. Met een mooie kathedraal, de bijzondere ligging in een rivierdal met aan beide kanten steil oprijzende wijken, is het ook een bijzondere stad.
Niet bijzonder is dat het vanavond feest is. Ourense viert een week lang feest. Geen idee waarom, maar wij zijn akkoord. En wat een feest. Traditionele instrumenten, volksdans groepen en een pleintje verder een Spaanse rockband. En overal terrassen en overal etende, drinkende en pratende mensen. Wij passen ons moeiteloos aan. Ourense heeft geen feest, Ourense is een feest. We genieten en genieten na in het hostal. Voelt ook een beetje weemoedig. We komen tegen het einde van de reis. Het is nog geen afscheidsfeestje, maar toch. Deze zondagavond en nacht neemt niemand ons meer af. Hasta mañana.