Televisiehelden in Merida (76 km)

De portier van dienst kijkt de andere ochtend minder vrolijk. Niet zo gek. In het tweede gedeelte van de nacht is de liefde bedreven. Statistisch gezien niet opmerkelijk. Maar in de wetenschap dat het in een gehorig hotel was en uitgerekend in het onze, maakt het van belang. Wie de film When Harry Met Sally heeft gezien, beetje die proporties. Maar nu was het wel de beurt aan een Spaanse Harry om de blijde boodschap te verkondigen. Matig geslapen dus.
We gaan op weg naar Merida de hoofdstad van de Extremadura. Merida wordt het Rome van Spanje genoemd. Nu is dat wel een hele grote broek voor een relatief kleine stad. Maar toegegeven het heeft een groot aantal overblijfselen uit de Romeinse tijd. Te beginnen met een bijna 2 km lange Romeinse brug die nog steeds van dienst is. Mooie manier om Merida binnen te trekken. We blijven uiteindelijk staan bij de stadsmuren
Niet omdat die onneembaar blijken te zijn. Maar vooral omdat ze schaduw geven. Het is ongelooflijk warm . In de supermarkt zijn we door een oudere dame al gewaarschuwd om een petje te dragen. Even later komt ze ons bevestigende antwoord controleren.
Het is zooo warm. Ons metertje komt regelmatig boven de 50 graden. In Madrid hebben leerkrachten de kinderen meegenomen naar het mortuarium om af te koelen. Ja zo kan het ook. Waarschijnlijk goed gelukt. In Arroyo de Sant Servan doen ze het anders. De mees pakt daar gewoon een brandslang en begint de kinderen nat te spuiten. Wij zitten bij ons tweede ontbijt op de eerste rang. In Nederland zou dit waarschijnlijk leiden tot een grote klacht. Hier niet. Hoewel een paar bezorgde ouders wijzen op hun voorhoofd en daarna op hun oren. Buisjes denken we.
Merida dus daar kwamen we aan over de brug als twee Romeinse legionairs (beetje fantasie mag). En dan die stadsmuur. We stoppen daar voor een granizada. Toevallig staat daar een filmploeg van de lokale tv een reportage te maken over de gevolgen van de warmte. Na de ijscoman zijn wij aan de beurt. Vanuit verschillende hoeken worden wij gefilmd. Een diepte interview zit er niet in. Mucho calor kunnen we uitbrengen. Voor de rest spreekt ons uiterlijk. Op de lokale tv in Merida. Wie kan dit zeggen. Matt Damon eat your heart out. We maken een korte rondrit langs de bezienswaardigheden van Merida en rijden door. Komen bij een fantastisch recreatiemeer uit. En besluiten definitief: wij zijn gek. Fietsen bij plus 50 terwijl je kan zwemmen. Moet de volgende dagen anders. We fietsen nu al een dag of acht in de hitte. Dat gaat een keer mis. Maar vandaag nog niet. Niet alleen drinken helpt. Je moet ook blijven eten. In Aljucen doen wij dat. Geen all you can eat. Hier bepaalt de patron of zijn vrouw wat we gaan eten. Beperkte keuze. Maar eigenlijk altijd goed. En voor nog geen 10 Euro. Wel inclusief water en of wijn. Dat laatste slaan we over. Overdag dan. In dat restaurant komen we wederom het Pools paar tegen dat we eerder zijn tegengekomen vandaag. Zij hebben meer bagage bij zich dan een Indiase handelsreiziger. Maar vooral zij fietst heel sierlijk. Overhemdje. Hoedje op. Queen of the bicycle. Zij maken de tour Malaga, Granada, Cadiz, Salamanca, Santiago. Zij gaan aan het bier, dus niet verder. Wij wel. We weten na deze extreem warme rit een appartement rurale te boeken. Daarover morgen meer. Ook over de plaats waar we zijn beland. Alcuescar. Hasta mañana.