Extremadura Ridders en Veroveraars ( 80 km)

We ontbijten op het terras voor de deur van het hostal. Twee straatvegers praten wat met elkaar over de weg heen. Het zijn vrouwen. Dit werk en de groenvoorziening, het wordt vooral of nagenoeg uitsluitend gedaan door vrouwen. Het werk staat ook niet in hoog aanzien. Niemand groet de vrouwen, terwijl iedereen wel iedereen groet. In het hostal waren weinig andere gasten. Een man een kamer verder. Zichtbaar aan het einde van zijn dagen. Groot zuurstofapparaat. Praten lukte niet. Hostal als hospice. We rijden Monesterio uit. De hoofdstad van de Iberico ham groet ons met een woordspeling. Jamonesterio. Dit is de streek waar de ridders van de Orde van Santiago het lang voor her zeggen hebben gehad. Veel tekens van hun aanwezigheid zie je ook terug. We laten de klim naar Tentudia links liggen. Hier leverden de ridders van de Orde van Santiago een beslissende slag tegen de Moren. Bij het einde van de dag waren de ridders aan de winnende hand. In het donker zouden de Moren gemakkelijk kunnen hergroeperen. Volgens een van de vele legendes greep de Maagd Maria in. Zij verlengde de dag met haar stralen krans en gaf daarmee aan de ridders de mogelijkheid om de beslissing te forceren en dit strategische punt in te nemen. Wij rijden door naar Calera de Leon. Ook hier een klooster van de Orde van de Ridders met overal de Jakobschelp en het zwaardkruis als zichtbare tekenen. We willen een stempel halen in het klooster. Niemand te zien. Na enig zoeken vinden we op de bovenverdieping twee mensen die redelijk intiem aan het overleggen zijn en beschroomd verwijzen naar beneden. Daar blijkt nog een modene ridder te zitten. Te weten een politieagent. Die zet met enig bravoure zijn stempel en wenst ons een goede Camino. We rijden de Sierra Morena uit en komen in het typische wijdse uitzicht van de Extremadura. De streek met Merida als hoofdstad. Uit deze streek kwamen de meeste conquistadors. Plaatsnamen hier vind je dan ook veelal in de Nieuwe Wereld. Zo creatief waren die conquistadores niet. Afwisselend veeteelt en korenvelden bepalen hier het beeld. Door de droogte ook kurkeiken. Deels halfnaakt omdat ze van hun bast zijn ontdaan. Het is weer ongelooflijk warm. Het kwik bereikt de 45 graden. Veel drinken dus, heel veel drinken. Per dag ongeveer 6 tot 7 liter. Desondanks slaat de hitte toe en zorgt deze voor een forse dip bij één van ons beide. We komen een fietsend stel tegen in tegenovergestelde richting. We zijn ook in de streek van de ooievaars.
Met tussenstops in Zafra en Los Santos de Maimona bereiken we Almendralejo. In los Santos staat een kerk met een Puerta del Perdon. Hier konden zieken en zwakken hun aflaat krijgen wanneer zij niet in staat waren om naar Santiago door te reizen. Wij zijn weer zover hersteld dat dit voor ons niet aan de orde is. Op elke kerktoren wel een ooievaarsnest. Nu veelal met jongen. Geboorterijke streek. Dat zou je avonds niet zeggen. Per ongeluk komen we op een terras te zitten voorbehouden aan pensionados. Of ons uiterlijk is er naar na zo'n zware dag of de Spanjaarden zijn te hoffelijk. Niemand stuurt ons weg. Na een redelijk aantal cañitos gaan we zelf weg. Als laatsten. Que hay de nuevo? Hasta mañana.