Zwembadentest (70 km)

Aangekomen in Alcuescar kost het nog enige moeite om het appartement te vinden. Met wat hulp lukt het uiteindelijk. We komen uit op een binnenplaatsje en treffen daar een bijzonder gezelschap. Een dame op leeftijd aangesproken als abuela, oma, regelt de boel en denkt ook al door hard Spaans te spreken dat wij het verstaan. Ze loopt rond in een witte doorzichtige onderjurk. We zijn weliswaar 4 weken van huis. Maar toch too much information. Verder een dame in een rolstoel die overal doorheen praat. Een schommelende oudere man aan wie het leven al een tijdje voorbij gaat. Maar het beeld dat het meest blijft hangen is dat van het zwembad. Want ja er is ons een zwembad beloofd. Dit zwembad is helaas meer een bad. Ingemetseld tegen een muur. Is nog te doen bij behoefte aan afkoeling ware het niet dat dit bad gevuld is door twee dikbuikige Spanjaarden die voorzien zijn van het natuurlijke hitteschild van de Spaanse man. Veel borsthaar dus. En gelukkig ook veel rughaar. Want je ligt ook wel eens op je buik. Wij besluiten niet te gaan zwemmen. De appartementen zijn verder prima. Afgezien van hier en daar wat insecten van het grotere soort. ' s Avonds blijkt dat toch niet alle Spanjaarden kunnen koken. Voor het eerst slecht gegeten. Een unicum.
Gedwongen door de hitte, niet door ons bioritme, besluiten we eerder te starten met fietsen. Slaan een geïmproviseerd ontbijt in en vertrekken de andere ochtend om 8 uur. Het is inderdaad nog heerlijk koel. En we fietsen door een Ruysdael landschap. Koeien gegroepeerd bij of onder een boom. Een paar kuddes schapen. Het is idyllisch. Vijftig kilometer verder bereiken we Caceres. Wederom prachtige stad. Hier kwamen ook veel veroveraars vandaan en lieten hier bij terugkomst enorme huizen bouwen. De een groter en mooier dan de ander. Die huizen zijn de laatste jaren opgeknapt en de binnenstad is nu ook tot Unesco erfgoed bevorderd. We dwalen rond. Bezoeken de kerk. Niemand thuis. Geen stempel. Bezoeken de torens. Prachtig uitzicht. We besluiten in het lager gedeelte van de stad bij de lunch om niet al te ver meer te rijden. En boeken een kamer in Casar de Caceres. Het blijken bij aankomst kamers te zijn die horen bij het gemeentelijk zwembad. Van de uitbater die vanaf het moment van binnenkomst niet nalaat een van ons op de schouders te slaan dan wel andere manieren van aanraken te kiezen, krijgen we twee kaartjes voor het zwembad. Echt een cadeautje. Prachtig zwebad. Het water is heerlijk. Het mag ook wel een keer na 22 achtereenvolgende fietsdagen. Tour, Giro of Vuelta zouden al zijn afgelopen. Maar wij fietsen nog even door.

Dat we het water heerlijk vonden hadden we misschien niet moeten zeggen. Want we krijgen direct nog meer water. Binnen 10 minuten betrekt de lucht en barst er een enorm onweer los. Het stortregent. Elke avond is het nu raak. De warmte ontlaadt zich steeds rond een uur of 6. ' s Avonds eten we uiteraard bij de uitbater. Hij blijft erg aardig voor ons. En er is feest in het dorp. Het rijkere gedeelte verzamelt zich netjes aangekleed om naar een groot dansfeest te gaan aan de overkant. Het minder rijke gedeelte van Casar heeft een soort open podium. Van kinderkarate tot streetdance. Veel eten, veel drank. Het blijft nog lang onrustig in Casar. Niet voor ons. We zijn van plan nog een uur vroeger te vertrekken. Bevalt ons goed. We slapen toevallig wel net boven het terras dat tot morgenvroeg open is. Dat is jammer. Hasta mañana