De Omweg naar Santiago

Twee jaar na ons vertrek naar Santiago de Compostella staan we opnieuw op het punt van afreizen. Weer naar de Jacobsstad, maar nu niet van huis uit, maar vanuit Girona, noordoost Spanje via Andalusië naar Santiago in het noordwesten. Door de routebeschrijvingen wordt ons drieduizend kilometer Spanje beloofd. Van groene Catalaanse bossen naar ruige berglandschappen in het zuiden. Verlaten vlaktes, diepe kloven, stadjes als adelaarsnesten en de windmolens van Don Quijote.  In Sevilla voegen we ons op de Via del Plata. De zilverroute, al 2000 jaar een belangrijke verbinding naar het noorden die de officiële status heeft van pelgrimsroute. Via Merida, Salamanca en Zamora hopen we begin juli in Santiago aan te komen. Twee jaar terug was alles onbekend. Wisten niet wat te verwachten. Nu zijn er wel verwachtingen. Zowel sportief, cultureel als spiritueel hopen we soortgelijke ervaringen op te doen. Het heeft ons toen veel gebracht. Het zal ons ongetwijfeld weer veel brengen. Zonder te weten wat. Als naamdrager van deze reis verwijzen we naar de boektitel van Cees Nooteboom. Spanje kenner en beschrijver bij uitstek. Zonder de woorden van Nooteboom was Spanje niet geworden wat het nu is. Hij beschrijft Spanje als buitenstaander van de binnenkant. Vanuit meerdere tijdsperspectieven kijkt hij naar zijn Spanje. Zijn eerste liftreis komt samen met zijn latere bezoeken. Taal, cultuur, voedsel en wijn. Maar vooral mensen. Nooteboom houdt niet zozeer van Spanje. Hij houdt van Spanjaarden in hun context. En uiteindelijk gaat het ons ook daarom. We hopen weer veel bijzondere mensen te mogen ontmoeten. Hun verhalen aan te horen. Verhalen scheppen orde in de chaos. Verhalen geven betekenis aan ons leven. Wij zullen proberen ons verhaal te vertellen. En te delen met degenen die met ons meereizen. Het was op onze vorige reis een bijzondere gedachte dat vrienden, familie en bekenden met ons meereisden. Dat hopen we nu ook. Het delen van onze ervaringen met thuisblijvers gaf een verdiepende betekenis aan onze tocht, aan onze reis. Santiago is eindbestemming, maar niet het einddoel. Het doel is het reizen. Het onderweg zijn. Als reiziger, schrijft Nooteboom, ben je voortdurend ergens anders, dus ook ergens niet. Maar je bent ook altijd voortdurend ergens wel, namelijk bij jezelf.

In Nootebooms hotel haalt de schrijver een twaalfde-eeuwse wijsgeer aan. Ibn-el -Arabi

De Oorsprong van het Bestaan is de beweging. Daarin kan dus geen onbeweeglijkheid bestaan, want als het bestaan onbeweeglijk was, zou het terugkeren tot zijn oorsprong., die het Niets is. Daarom houdt het reizen nooit op, niet in de hogere wereld, niet in de lagere wereld.

Een mooie gedachte om een reis te beginnen. Morgen vliegen we naar Girona. Hasta manana.