17 juni Fürchte dich nicht, langsam zu gehen, furchte dich nur, still zu stehen (106 km)

Bij het ontbijt spreken we een aantal onze huisgenoten. Het zijn in dit geval alle drie dames (of a certain age). Eén uit Nieuw-Zeeland, die nu de kinderen hun eigen leven leiden, voor 5 jaar is teruggekeerd naar Engeland om daarvandaan Europa te zien. Zij loopt voor de tweede keer een stuk van de Camino en pas nog is ze een weekje naar Rome geweest. Onderweg is ze twee Ierse dames tegengekomen, ze delen inmiddels een kamer. Alle dames willen op de foto met Thomas, de biker, die op het punt staat te vertrekken. We zijn niet jaloers, ook niet op de dames. Bikers vinden het stoer om zich niet al te vaak te wassen. Gisteravond heeft Thomas nog in oud-Gotische letters de titel van deze blog op de muur gekalligrafeerd. Een prachtig motto voor elke veranderprofessor. Wij vertrekken kort na Thomas. De Gers ligt er anders bij dan gisteren, toen nat en koud, nu zonnig en vriendelijk. Het landschap doet denken aan Toscane. De heuvels, de cipressen, de Romaans-Gotische dorpen. Vandaag weer wat kilometers maken, we zijn achter op schema. We rijden er vandaag ruim honderd. Het gaat gemakkelijk, hoewel het parcours niet licht is, maar ja de bovenbenen zijn gesterkt, de moraal goed en de zon schijnt. We hebben goede herinneringen aan Condom, dus al je in de buurt bent: slapen bij relais St. Jacques en eten bij L'Origan. Vandaag valt er weinig te eten en te drinken onderweg. Ofwel er zijn gewoonweg  geen winkels /restaurants of ze zijn uitverkocht. We doen het op 4 pains raisins. Onderweg proberen we het nog op een camping, maar ook daar slechts vriendelijke woorden. In de verte fietst iets roods, met de karakteristieke stijl van de knieën licht naar binnen, we halen hem in, het blijkt de Snelgrim Kees uit Heemskerk te zijn. Na hem voor het laatst in Vezelay gezien te hebben komen we elkaar 700 km verder weer tegen en we halen hem in. We zijn sneller dan de Snelgrim!! Onze bagagedrop in Cahors zal hieraan bijgedragen hebben. Kees struint van jeugdherberg, naar pelgrimshotel, maar voelt zich toch nog gezond. Hij ligt voor op zijn schema en plant een omweg via Lourdes, hij ziet wel. We drinken een colaatje in Massiac, hij zoekt daar een plek voor de nacht, wij rijden verder. Krijgen we wel een beetje spijt van want na veel zoeken vinden we slechts het Hotel de France, goed eten maar met een sfeer van een tranentrekkende troosteloosheid. Wat een verschil met gisteren. Morgen naar Oloron St Marie, de voet van de Pyreneeën. Spanje wacht, we zijn Frankrijk dankbaar, maar als bij een dovende liefde, verlaten we haar respectvol en met goede herinneringen. En bevelen we haar aan bij onze vrienden. A demain.

Furcht und Haß erregt Erbitterung und Abscheu, macht nicht stark und führt zum Fall. ... Fürchte dich nicht, langsam zu gehen, fürchte dich nur, still zu stehen.