13 juni Ons Lot tegemoet (94 km)

Vandaag vroeg vertrokken, er is regen voorspeld, maar gelukkig blijft het de gehele dag (nagenoeg) droog. We rijden door de Correze en de Lot. Ook nu weer een prachtig landschap met heel mooie dorpjes. Soms nog vakwerkhuizen, steeds vaker 'en-pierre', dat wil zeggen van gestapelde stenen met hier en daar (later aangebracht) metselspecie. Een teken dat we steeds zuidelijker komen. In Brive-la Gaillarde leidt de route ons over de markt, logisch, het is zaterdag, wij verliezen wel langzaam het gevoel voor tijd en dagen. Brive is een handelscentrum voor de regio, ligt ook op een kruispunt van wegen, dus voor ons druk om in Brive te komen en nog drukker om eruit te komen. Brive doet zijn best om ons lang vast te houden, want we verlaten de stad via een lange, lange klim, zonder schaduw. Want volgt zijn prachtige stadjes als Turenne, bekend geworden doordat een van zijn meest bekende inwoners de burggraaf Henri -de-la-Tour een kleinzoon was van onze vader-des-vaderlands. Daarna Martel, uiteraad genaamd naar Karel Martel, de verdrijver van de Moren uit Frankrijk. Allemaal prachtig, maar allemaal stadjes die hoog op een heuvel of rots zijn gebouwd. Dus vroeger strategisch uitstekend gekozen, nu nog steeds mooi voor het uitzicht, maar minder goed voor twee zwaarbepakte fietsers die steeds uit het dal naar dat moois moeten klimmen. Maar we dragen ons lot, vergeten de ontberingen en genieten van al dat schone. De hoeveelheid vocht die we tot ons nemen wordt steeds groter. En dat is nog niet voldoende. Na Martel een prachtige afdaling naar de rivier de Dordogne. In de verte wacht Rocamadour, maar Rocamadour moet nog even blijven wachten, want snel wordt het donker en dat is toch wat ongewoon op dit tijdstip van vijf uur. Het verwachte onweer nadert en enkele minuten voordat het losbarst vinden we gelukkig de chambres d'hôte van Mme Martinez, le Kouloury. Ze heeft helaas geen table d'hôte, geen maaltijd dus, maar aardig als ze is, brengt ze ons door de regen naar een restaurant en nog aardiger, ze komt ons ook weer ophalen. Morgen dus Rocamadour. Het na Lourdes meest bezochte bedevaartsoord in Frankrijk. Ooit is hier een kluizenaar gevonden, de heilige Amadour, wiens lichaam na enkele eeuwen nog intact bleek, genoeg voor een heiligverklaring blijkbaar. Vele beroemdheden zijn ons voorgegaan in de gang naar Rocamadour, de meeste routes naar Santiago lopen ook via Rocamadour, we zijn benieuwd. Bij het wakker worden regent het echter nog steeds, we besluiten niet eerder te vertrekken dan tien uur;  volgens de meteo wordt het dan droog, of droger in ieder geval. Bij het ontbijt vier Engelsen die via Andorra naar Valencia gaan. Via Andorra omdat daar de gin en whiskey goedkoop zijn. Ook een soort bedevaart dus. A tout a l'heure.