5 juni Graanschuur en broodoven (75 km)

Heet, heet, heet. Al bij het vertrek is het eigenlijk te warm om te fietsen. De Franse televisie waarschuwt voor bosbranden en spreekt van een hitterecord. Maar een pelgrim geeft niet af en stapt op de fiets, niet dan nadat Wijnand zijn sleutel heeft...... gevonden, ja zeker. Ronald is een essentieel onderdeeltje van zijn fietstas verloren , maar met een beetje inspiratie en creativiteit wordt alles weer opgelost. We drinken liters en houden dorst, moeten veel vaker stoppen dan anders en maken vandaag dan ook weinig kilometers in wat gisteren nog de graanschuur was, maar vandaag meer een broodoven. Op het moment dat we zonder proviand dreigen te raken komen we langs, beter nog door een militair oefenterrein. Aan de ene kant legertenten, aan de andere kant zo'n kantineachtige uitspanning met flikkerend neon. Het is dat het overdag is, maar het heeft vooral het karakter van een wegrestaurant in een Amerikaanse horrormovie. Honger en dorst overwinnen echter alles. Binnengekomen wacht een aardige dame ons op en maakt ter plaatse 2 sandwiches en tegelijk slaan we een hele voorraad blikjes met frisdrank in. Het Franse leger doet het maar even met iets minder. De dame licht nog even de vlaggen toe die er hangen, van Qatar, VAE, en Algerije. De legers, en met name de parachutisten van die landen worden hier getraind en laten als dank de getekende vlag achter. Ook het Vreemdelingenlegioen is hier vaak te gast. Als de AIVD meeleest dit is geen spionage, maar open source informatie. 

We pikken onderweg Dirk op, gisteravond tot laat doorgereden naar de camping in Chalons en nu slapend onder een boom. Bovenop een venijnig heuveltje stopt Ronald om van bidon te wisselen. Een auto houdt in om te vragen of vers koud water op deze dag welkom is? Het blijken de jonge eigenaren te zijn van een B&B, recent geopend op deze heuveltop. Zij komen  net thuis van hun dagelijks werk. Hij is laatste jaars medicijnen, zij werkt in de farmacie in Troyes. Als préparatrice. Samen hebben ze dit prachtige huis gekocht en de B&B van hun voorgangers ( gescheiden en dus vertrokken) overgenomen en gemoderniseerd. We betalen per persoon 30 euro. In plaats van aan vers water zitten we direct aan het bier, met Dirk. Want hoewel gehecht aan zijn tentje, sluit hij graag aan ( in een eigen kamer).

Overigens al twee dagen geen stempel kunnen krijgen. Alle kerken zijn hier dicht. Geen kerken, geen kroegen, geen kinderen. Ik snap die ontvolking wel. Wijnand heeft overigens weer een aantal foto's toegevoegd. Voor de beelddenkers onder ons.