Op weg naar oostenrijk

We hebben heerlijk geslapen in het apartement van Nisrine en David en als we beneden komen voor het ontbijt is de tafel gedekt en lijkt het ontbijt zeer uitbundig. We loven dan ook onze gastheer en dame. Daar zijn ze blij mee, want ze hebben ook wel eens recensies gehad van gasten die het ontbijt maar zeer basic vonden. Er was namelijk geen kaas en ham en ei enz. Nu we beter kijken valt het ons op dat er wel erg veel potten staan met jam van allerlei soorten beren (waldberen, erdberen,etc) en verschillende soorten honing, maar geen kaas, geen ham, geen ei, geen yoghurt. Eigenlijk is de tafel alleen  maar goed gevuld. Maar wij gedragen ons als goede gasten en prijzen hen nogmaals. Uiteraard eten we dan maar veel boterhammen met jam en honing.

We gaan vroeg weg voor ons doen, half 10. Normaal gaan we pas rond half 11 op pad. We doen dit omdat we graag in oostenrijk willen overnachten want de hotelprijzen en het eten in zwitserland is erg duur. De reis naar oostenrijk is 118 km lang en we hebben gisterenavond al een hotel geboekt voor een goede prijs. Het enige wat tegen kan zitten is het weer. Er is voorspeld dat het kan gaan regenen en onweren. Dus als dat gebeurt hebben we een uitdaging.

De eertse 20 km gaan voorspoedig, maar dan begint het toch te regenen. Het regent grote druppels en Ronald stopt om zijn regenjack aan te trekken. Ik fiets gewoon door, in de hoop dat het van korte duur is. En ik heb geluk, na 10 minuten harde regen begint het te miezeren en 10 minuten later is het weer droog. En dat zal het ook blijven de rest van de dag, al krijgen we op het eind van de rit nog wat lichte spetters.

We fietsen richting de Bodensee, alwaar we na 80 km aankomen. Al van verre zien we de Bodensee liggen en het ziet er indrukwekkend uit zo tussen de bergen. Als we dichterbij komen zijn het vooral mondaine badplaatsen met veel jachthaven wat we aantreffen. Het ziet er allemaal prachtig uit en schoon uit. Geen plek voor de jongeren die van feesten houden, maar meer voor de welgestelde ouderen. We nemen even de tijd om er te rusten op een bankje en van het uitzicht te genieten met een flesje cola.

Daarna gaan we weer op weg voor de laatste 40 km. We zijn op weg naar Meiningen in oostenrijk, waar ons hotel staat. De weg is lekker vlak, dus we schieten lekker op. Als we op de site van het hotel kijken zien we dat de receptie geopend is tot 18,00 uur. Het zal er om hangen of we dat gaan redden, dus ik stuur een bericht dat we waarschijnlijk tussen 18.00 en 19.00 uur aankomen. Het hotel laat weten dat dit geen probleem is.

Het laatste gedeelte van de rit gaat langs een kanaal en we rijden zo'n 25 km per uur. Het lijkt wel of we steeds harder gaan fietsen. Blijkbaar ruiken we de stal en komen we om kwart voor 6 al aan in Meiningen. We rijden een stukje door Meiningen op zoek naar ons hotel, maar komen het zo snel niet tegen. Uiteindelijk stoppen we om via googlemaps uit te zoeken hoe we naar ons hotel moeten rijden. Als we het adres intikken van het hotel, blijkt de straat niet te bestaan in Meiningen. Dat is vreemd. We bekijken onze boekingsgegevens nog eens en zien dat we niet een hotel in Meiningen oostenrijk hebben geboek, maar een hotel in Meiningen duitsland. En dat ligt bijna 400 km de andere kant op.

Maar niet getreurd, we gaan gewoon op zoek naar een nieuw hotel. In Meiningen oostenrijk is er geen enkel hotel of ander verblijf, dus we moeten zoeken naar iets wat in de buurt zit. Gelukkig vinden we iets dat 15 km verderop ligt in Ubersaxen. Na de 118 km die we al gefietst hebben, kan die 15 km er ook nog wel bij. We boeken het hotel en zien dat de keuken tot 23.00 uur open is. dus met het eten zit het wel goed. 

We gaan dus op pad. De eerste 10 km zijn erg druk en gevaarlijk, maar we slaan ons er door heen. Maar daarna komen we bij de afslag naar Ubersaxen. Dit blijkt een klim te zijn van 5 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 9%. We beginnen aan de klim, maar na een paar honderd meter besluiten we dat dit toch echt gekkenwerk is. We draaien om en gaan weer naar beneden om te kijken of we een taxi kunnen regelen. Helaas dat is niet het geval. We besluiten om het hotel te bellen en te vragen of zij een taxi kunnen sturen. Zij gaan op zoek en beloven ons om ons zo spoedig mogelijk terug te bellen. Na 5 minuten komen ze met de oplossing om bus 66 te nemen. Over 10  minuten gaat de laatste bus naar Ubersaxen (we begrijpen inmiddels waarom het Ubersaxen heet) en het is mogelijk om de fiets in de bus mee te nemen. Gelukkig vinden we snel een bushalte waar bus 66 komt en kunnen we met de laatste bus mee naar boven. Ubersaxen is tevens het eindpunt van de bus. De bus eindigt voor het hotel en nog 4 mensen hebben hun bestemming bereikt. Waaronder een man die van zijn werk komt en door zijn vrouw en zoontje van de bus wordt afgehaald.

De hoteleigenaar komt direct naar buiten gelopen om ons op te vangen en is blij dat het allemaal gelukt is, net als wij. We krijgen direct de sleutels van de kamer zodat we kunnen gaan douchen en daarna gaan eten. 

Het was weer een enerverende dag en hebben veel geleerd. Voortaan goed opletten dat de plaats ook in het land ligt waar je naar toe wil en dat het qua afstand erg verschilt of je vlak rijdt of dat je tegen een berg op moet. Morgen nieuwe kansen.