Perfect day (Lou Reed, 1972)
22 september 2020 - Mimizan Plage, Frankrijk
Een perfect day was het zeker voor mij, maar nog meer voor Coleta en Luc. Coleta kreeg fantastich nieuws en hoeft niet langer ongerust te zijn zodat ze nu verder kan werken aan haar herstel.
Het was een vreemde ochtend. Naar bed gegaan in code geel en wakker geworden in code oranje. Althans dat meldde mijn reisapp van Buitenlandse Zaken. Waar ik nog speciaal een route om Bordeaux had gemaakt, maakt dat nu ineens niets meer uit. Vanaf nu is de hele verdere reis oranje.
Het ontbijt in de B&B maakte het gebrek aan eten en drank gisteren avond weer helemaal goed. Ik kreeg een croissant, chocoladecroissant, stokbrood, yoghurt met iets lekkkers er door, een stuk appelgebak, druiven, jus d'orange en een liter koffie. Je snapt wel dat ik goed gevuld en stuiterend de fiets op ging.
Mijn kleding was natuurlijk niet droog, maar gelukkig heb ik daar 3 setjes van. Het probleem was de schoenen. Bij het aantrekken waren mijn voeten gelijk weer kleddernat. Maar ja, ik heb geen keus en moet verder.
Het is gelukkig droog en de eerste 30 km is het heel rustig op de weg. Dat wordt de volgende 50 km ruimschoots goedgemaakt, want de wegen waar ik op terecht kom zijn erg druk. Het lijkt een beetje op Portugal verleden jaar. Geen vluchtstrook, maar de fransen houden wel meer rekening met je. Maar toch is het niet fijn als een grote vrachwagen met aanhanger, volgeladen met boomstammen, langs je heen rijdt.
Nadat ik bij een supermarkt een salade en cola heb gegeten, zie ik auto's me tegemoet komen met hun lichten aan. Verderop is het donker en ik zie een soort mist van opspattend water. Ik besluit even te wachten en te kijken of de bui voorbij trekt. Na een kwartier begint het ook bij mij zachtjes te regenen en besluit ik er maar door heen te gaan. Ik trek mijn regenjas aan en haal de was binnen. De natte spullen had ik aan mijn fiets gehangen om te laten drogen, maar dat was nog niet erg gelukt. Gelukkig viel de bui erg mee en na een kwartier was het weer droog. Het meeste last had ik nog van het opspattende water van passerende auto's.
Een half uur later gaat zelfs de zon af en toe schijnen. Dus de was weer naar buiten en die is dan ook droog als ik op mijn bestemming aankom.
Ik zit in Mimizan-plage. Het is hier strak blauw en erg rustig.
Al met al een beetje saaie dag, maar een perfect day.
Tot morgen.
Ik herken de foto,s . Alles heeft zo zijn charmes toch.
En eerlijk gezegd vind ik het er prachtig uitzien. Maar pfff die nattigheid moet nu weg blijven hoor.
Van daag weer een goede reis. Enne ... onkruid vergaat niet hè.vaya con diaz con happy bottom.
Of helpt dat niet meer na drie dagen?
Kortom pas op jezelf. En Jacobus op jou. Vorige week nog in Rocamadour geweest en gisteren bij de heilige Jacobus nog een kaarsje voor je opgestoken. Dus dat komt goed.
Groet van Jack en mij