Memories, the way we were ( Barbara Streisand, 1981)

23 september 2020 - Bayonne, Frankrijk

Over de fietsdag kan ik kort zijn, het was saai. Bijna heel de dag over een fietspad door de bossen. En als je een fietspad aanlegt in de bossen, dan weet je wat er gebeurt met het fietspad. De natuur neemt het over en overal wordt het fietspad ontzet door de wortels van de bomen. Dus goed uitkijken dat je niet van je fiets wordt gelanceerd.

Ik vertrek met de zon en kom aan in Bayonne met zware bewolking. Als ik na het douchen naar buiten ga, regent het. Ik heb dus geluk gehad de hele dag met het weer.

Bayonne is de officieuze hoofdstad van Frans baskenland. En dat zie je ook in de taal terug. Ook hier wordt baskisch gesproken en geschreven. De stad is erg leuk om te zien, veel smalle straatjes met oude huizen en veel terassen en restaurants. Zeker leuk om een keer te bezoeken. Al wemelt  het er van de zwervers en louche figuren. 

Aan Bayonne heb ik goede herinneringen. Als pikkie van 19 jaar ging ik daar ooit Ronald ophalen, die daar met zijn ouders op een camping overnachtte. Ik was met Aad op vakantie gegaan naar Cap d'Agde, samen met mijn ouders. De eerste drie weken brachten we met hun door en daarna zouden Aad, Ronald en ik nog drie weken naar Spanje gaan. We konden de vouwwagen van mijn ouders meenemen. Mijn ouders moesten gewoon werken en hadden maar 3 weken vakantie. Aad en ik hadden de tijd, wij moesten in september in dienst en namen zes weken vakantie. Een probleem was echter dat Ronald ook met ons mee wilde, maar dat hij eerst nog naar school moest. Hij zou dus pas later bij ons aan kunnen sluiten. Daarnaast had hij het probleem, hoe hij in Cap d'Agde moest komen. De oplossing was het volgende: Zijn ouders gingen met de caravan naar Portugal en zouden overnachten in Bayonne. Voor ons geen probleem. Wij besloten om van de middelandse zee naar Bayonne te rijden en daar Ronald op te halen en dan weer terug te rijden naar Cap d'Agde. Zo'n 1200 km. Fijn he, als je jong bent en nergens een probleem van maakt. Als Daan nu zo iets zou voorstellen, zou ik vragen of hij wel goed bij zijn hoofd is. Al met al een mooie herinnering, die ook nog jaren lang door Ronald zijn ouders is opgehaald en wordt gekoesterd.

Vandaar de video "Memories, the way we were". Konden we onze onschuld maar eeuwig vasthouden.

Tot morgen.

Foto’s

10 Reacties

  1. Nelly:
    23 september 2020
    Prachtige omgeving Wijnand waar je doorheen mag/kan fietsen
    Heerlijk door de bossen genieten van de natuur en denk de vogels horen fluiten
    Veel fiets plezier wacht weer op je volgende verslag
  2. Hanneke:
    23 september 2020
    Mijn eerste groepsreis naar Santiago (2015) begon in Bayonne. Inderdaad mooie plaats met prachtige kathedraal. En ook aan Cap d’Agde (1998) heb ik goede “memories”.
    Reuze benieuwd naar de muziek keuze van morgen. Hopelijk wel weer een droge dag.
  3. Hanneke:
    23 september 2020
    Mijn eerste groepsreis (2015) naar Santiago begon in Bayonne. Leuke stad met prachtige kathedraal. Ook aan Cap d’Agde heb ik goede herinneringen....(ongeveer 1998...ben ietsie ouder dan jij..) Memories. Ben erg benieuwd naar muziek keuze van morgen.
    Hopelijk morgen wel weer een droge dag. Veel plezier.
  4. Vincent van Dongen:
    23 september 2020
    Wauw, veel louche figuren, dus daar zou Habib niet misstaan! Mooie herinneringen Wijnand.
    Was het leven soms maar wat vaker zo simpel als in onze jeugd. Dat is voor mij natuurlijk iets minden lang geleden dan voor jou. Wel knap dat je je er nog iets van kunt herinneren. Of hebben anderen dat tegen je verteld hoe het toen was? Al met al weer een mooie dag met een mooi verhaal! Tot morgen
  5. Eh Bouchar:
    23 september 2020
    Hhh die Vinnie, jij bent nieuwe herinneringen aan het maken Wijnand. Wees dankbaar dat jij deze reis kunt afleggen. Geniet ervan, het wordt vast spannender
  6. Yvonne:
    23 september 2020
    Vincent dingen van vroeger kan je je nog herinneren. Een uitnodiging voor een bbq wordt steeds vergeten. Dat is de huidige tijd.
    Lief dagelijks maken we weer nieuwe herinneringen. Ze worden allemaal dierbaar naarmate we ouder worden. Dikke kus
  7. Ronald:
    23 september 2020
    Zeker mooie herinnering maat. Maakt melancholiek. 40 jaar geleden. Meatloaf. Village People. The Police. Amerikaanse gijzelaars in Teheran. Mocht je nu trouwens ergens stranden of opgehaald moeten worden. No problem. De rijstijl zal wel iets rustiger zijn dan die van toen. Zat veel testosteron in de tank. Morgen in de gastronomische hoofdstad van Europa? Lokken de pintxos?
  8. Hans le Pair:
    23 september 2020
    In de 10 jaren dat wij naar de Algarve reden, vonden wij het stuk tussen Bordeaux en de grens (Les Landes) ook dodelijk saai; zowel heen als terug. Sterkte met het vervolg. Pas in San Sebastian begon het vakantiegevoel!
  9. Hennie Hoek:
    24 september 2020
    Die vouwwagen herinner ik mij ook nog. Met Aad en Marriëtte naar Parijs.
    Zat ik opgesloten in het toilet. En die man met toupet, die tegenover ons stond.
    Wat hebben we gelachen. Mooie herinneringen.....
    Goede reis verder Wijnand.
  10. Daan:
    24 september 2020
    Hoi pa, gaat goed allemaal zo te lezen. Zal binnenkort wel aan je vragen of je de vouwwagen naar Spanje kan brengen.

    We lezen hier in het zonnige Curaçao ook met een aantal je verhalen. Succes vandaag(?) en we zien je verhaal verschijnen.