Appeltjes en potentie

Momenteel zit ik af en toe op een deel van de route van de Camino del Cid. De route die ik vorig jaar heb gefietst. Ook het plaatsje waar ik vannacht heb geslapen ligt aan de route en ik kan me herinneren dat ik er vorig jaar heb geluncht. Onderweg kom ik kastelen tegen die ik me van vorig jaar ook kan herinneren, zoals het kasteel van Gormaz (zie de foto's).

Wat ik vorig jaar niet gezien heb is een gigantische appelboomgaard. Ik denk dat deze enkele vierkante kilometers groot is. Als ik de boomgaard van de berg zie liggen, herken ik niet gelijk wat het is. De hele boomgaard is namelijk overspannen met een zwart net. Vanuit de verte dacht ik eerst dat het een zonnepark was. Eenmaal tussen de appelbomen aangekomen is het niet te geloven hoe groot het is. Ik rijd door een straat van zeker 2 kilometer lang met aan beide zijden appelbomen die honderden meters van me af lopen. Af en toe komt er een tractor uit een pad volgeladen met appels. Deze worden naar de fabriek gebracht die naast de appelboomgaard ligt. Hier wordt er appelmoes, appelsap en appelconcentraat van gemaakt. En sommige appels mogen gewoon als appel verder door het leven. Er is zelfs een toeristentreintje om een rondleiding over de fabriek en de boomgaard te geven. Na hier een blikje cola uit een automaat te hebben gehaald, heel raar er was geen appelsap, heb ik de laatste 12 kilometer van de tocht gereden.

Mijn Hotel staat in San Esteban de Gormaz dat ook weer aan de route van de Camino del Cid ligt. Het zegt mij niets, blijkbaar ben ik er vorig jaar zonder stoppen door heen gefietst. De hoteleigenaar zegt dat hij zelf ook een fervent fietser is, maar dan op de mountainbike. Hij is een klein iel mannetje en vertelt me dat hij al 71 is en dat het in zijn hoofd allemaal wat minder wordt, maar dat het tussen zijn benen nog allemaal goed werkt. Ik weet niet wat ik met die informatie moet, maar ik vertel hem maar dat dat zeer belangrijk is. Hij is er blij mee en ik krijg een high five van hem.

Verder was het weer een rustige dag, ga ik zo de krant lezen op een terras en me voorbereiden op Nederland - Turkije. Even kijken of van Gaal het Nederlands elftal echt op de rit heeft.

Tot morgen.