Via de grens van Belgie, Duitsland en Luxemburg naar Tirana
25 mei 2022 - Obereisenbach, Luxemburg
Na een hete douche en een goede nacht onder een dik donsbed is de kou uit mijn lichaam verdwenen. Het was gisteren, einde van dag, verschrikkelijk koud. Ik had geen gevoel meer in mijn vingers en tenen. Maar vandaag begint de dag met volop zon en een beetje fris, 11 graden.
We verlaten ons hotel, dat erg basic was en goedkoop, maar waar je geen romantisch nacht moet verwachten. We beginnen vanuit Monschau direct met een stevige klim, om op deze wijze weer op het plateau van de Hoge Venen te komen. We vervolgen het fietspad tot Sankt Vith en komen langs meerdere verlaten stationnetjes. Het is druk met fietsers die ons tegemoet komen en die een zelfde soort bepakking hebben als wij. Ik vermoed dat zij met de trein naar Basel zijn gegaan en vandaar de tocht terug fietsen. Dit schijnt erg populair te zijn, vooral ook omdat je de meeste tijd afdaalt.
We fietsen afwisselend in Belgie, Duitsland en Luxemburg. We worden dan ook constant welkom geheten door de verschillende providers. Het landschap is mooi, maar dun bevolkt. Het is dan ook moeilijk om een slaapplaats te vinden. We gaan door verschillende dorpjes en als daar al een hotel is, dan is het gesloten. We zijn genoodzaakt om steeds verder te fietsen en gaan er al vanuit dat we zeker nog 30 km moeten fietsen tot Vianden. Maar we hebben mazzel, in het dorp Dasburg zijn twee hotels. Het eerste hotel wordt door Ronald bekeken en afgekeurd. Bij binnenkomst in dat hotel is de bar gevuld met een incestueus gezelschap, die gezamelijk een volledig gebit bezitten. Dus op naar het volgende hotel. Dit ligt 150 meter verder en blijkt een schot in de roos. Het is hotel Daytona, een motorbikershotel dat gerund wordt door Hilly. Een Nederlandse dame die vroeger ook motor heeft gereden en zichzelf motormuishilly noemt. Er is nog 1 kamer op de bovenste verdieping, hetgeen betekent dat we deze reis voor de eerste keer samen op een kamer slapen. Maar we zijn allang blij dat we een slaapplaats hebben gevonden en dat Hilly belooft dat de finalewedstrijd van Feyenoord vanavond in de bar wordt aangezet.
Nadat we hebben gedoucht en een uitstekende maaltijd weggewerkt hebben, gaan we in het gedeelte zitten waar de wedstrijd wordt uitgezonden. We zitten tussen de motorbikers, maar die zijn van het rustige soort. Lange haren, oorbellen en tatoeages zijn er volop, maar ze liggen gezapig op de bank voetbal te kijken. En na de teleurstellende uitslag wordt de tent niet afgebroken, maar zetten ze de tv iets te vroeg uit (wij willen nog de nababbel horen) en gaan nog een potje biljarten.
Wij gaan nog een biertje nemen en naar onze romantische kamer en hopen dat Rotterdam niet afgebroken, maar dat ze in Rotterdam trots zijn op een mooi seizoen.
En ja de relschoppers in Rotjeknor hebben weer huisgehouden met de nodige etalage ruiten aan diggelen wat dus niets meer met het voetbal te maken heeft ...heel jammer....dat dit steeds weer gebeurd
Maar goed blij dat jullie toch een slaapplekje hebben kunnen vinden alleen hadden de ...motermuizen...wel een plekje voor jullie vrij mogen maken op de bank.
Veel plezier meer met de volgende rit en wacht weer op het volgende verhaal
De verhalen lezende ben ik best wel jaloers en denk ik dat ga ik toch ook es effkes doen. Maar ja dat blijft wel bij dromen vermoed ik zo;-)
Vraag me ook wel af hoe dat is met wat wind en bergop ook al tegen terwijl 't regent 100 km plus per dag te fietsen? Kortom ik heb heel veel respect voor jullie tocht en inspanningen.
Ik blijf uiteraard met veel plezier de rest van jullie verhalen volgen.
Veel fietsplezier (en bourgondische genoegens uiteraard)