Gelukspieken en Rivierdalen

Het was geen boze droom en het universum is niet rechtvaardig. Anders was die bloemenvaas wel meegekomen naar Rotterdam. Nu moeten wij die beker zonder oren gaan ophalen in Rome. Past net in de fietstas. En Feyenoord was gewoon beter. Ergens gelezen dat Italiaanse ploegen spelen vanuit de gedachte "vincere basta". Winnen dus en verder geen fratsen. Is ze weer gelukt. Enige troost dat AS Roma ook Totti is. De schaduwspits die altijd in het volle zonlicht speelde. 

De bikers  hadden spelletjesavond. En hebben weinig meegekregen van het onrechtvaardig universum. Ze willen vroeg vertrekken, maar hebben meer moeite met inpakken dan wij. Het wordt een veredeld brommers kieken. Voortdurend kijken de bikers naar andermans motoren. Wie heeft het mooiste bagagsysteem. Easy Rider, maar dan anders. Born to be Mild. 

We nemen, na een goed fietsontbijt, afscheid van motormuis  Hilly en dalen verder  af naar de grens tussen Duitsland en Luxemburg. Tussen beide landen blijven we vandaag voortdurend switchen. Er is in dit gedeelte weinig vlak, niets eigenlijk. En het is afwisselend  klimmen en afdalen. Tijdens een steile klim passeren we een duo, geen stel. Zij lopend onderweg naar Rome, in etappes Hij naar Nice in een keer. En passant vertelde zij dat ze niet zo lang geleden naar St Petrsburg was gewandeld. Een prachtige reis, maar die historisch gezien vanuit Duits perspectief niet altijd succesvol was.

We rijden langs de Our en het stuwmeer dat de rivier voedt of andersom. Het artefact, het stuwmeer, wint het in schoonheid van de rivier. Zeker omdat er een  prachtig balustradepad is aangelegd langs het meer. We stoppen even in Vianden. Een trots kasteel kijkt uit over de vallei. In vroeger tijden een arm landschap, tot aan de uitvinding van de kunstmest in de 50 er jaren. Nu groen en welvarend. Toen aardappelen en kool. Nu sushi en tapas. De Apfelstrudel is gebleven in Vianden en wordt dankbaar geconsumeerd. We waren gewaarschuwd door Hilly. Het is Hemelvaart en Vaderdag in Duitsland en Luxemburg. En wat doen vaders in deze contreien.

Zoepen,  zoepen en op de tractor kroepen. In korte of langere rijen  trekken de tractors door de regio. Zinloos en doelloos, maar dat hoort bij een traditie. De betekenis is al lang losgekomen van de gebeurtenis. En de drank zorgt voor vergetelheid.Het moet erg zijn om hier vader te worden.

De Moesel stroomt tegen ons in. Maar wel vriendelijk. De eerste in gelid staande wijnranken kondigen volle wijnglazen aan. Het wordt toeristischer en dat heeft nadelen. Ecologisch ja zeker, cultureel ook, maar het belangrijkste nadeel van het massatoerisme is dat wij geen enkel vrij bed kunnen vinden. Of bezet, of post Corona gesloten of schreeuwend duur. Na ettelijke afwijzingen, die wij niet persoonlijk opvatten, besluiten we eerst maar te gaan eten en het er dan maar op,te wagen in de nacht door te rijden. Een tip van de dame in het campingrestaurant brengt ons naar een nabijgelegen hotel en inderdaad Karma helpt. Een bedrijf heeft afgezegd en wij kunnen in een appartement de nacht doorbrengen. Weg visioen van een doorwaakte nacht, het hallucinatoir doorfietsen of slapen in een bushokje. We hebben Petrus en Antonius aan onze zijde. Ze hebben ons graag in Rome, maar eerst die beker terug. We sluiten deze dag af met een paar glazen Grauburgunder uit de streek.

Ciao ragazze e ragazzi