Ivanhoe (1958)
27 september 2020 - Covarrubias, Spanje
Vandaag gaat de echte tocht beginnen, de Camino del Cid. Een tocht langs vele veldslagen die deze ridder heeft gevoerd. Ik vermoed dat ik deze tocht zo graag wil rijden, omdat ik opgegroeid ben met Ivanhoe en Floris.
Als je een tocht begint, dan moet dat natuurlijk ook bij het begin beginnen. In Burgos ben ik al 10 km op de route, dus ik besluit eerst terug te rijden naar het beginpunt in Vivar del Cid. Zijn geboorteplaats.
Ik vertrek om half tien en het is koud (net als nu, als ik op een terras het verslag zit te tikken). Het is 8 graden en er staat een straf windje. Ik besluit mijn handschoenen aan te doen. Ik vind het wel raar, maar als ik later wielrenners tegenkom met handschoenen aan en mutsen op, weet ik dat het echt koud is.
Ik heb niet ontbeten. In het geboortehuis van El Cid is namelijk een cafe en ik verheug me erop om daar een ontbijtje te nemen. Als ik na drie kwartier fietsen bij het geboortehuis van El Cid aankom, is de bar gesloten omdat het zondag is. Dat begint al goed. Gelukkig kom ik op de terugweg naar Burgos een cafe tegen waar ik een cafe solo en een bocadillo met een lapje varkensvlees, kaas en tomaat neem.
Volgens het toeristenbureau is de route van de Camino del Cid volledig uitgepijld, maar dat valt de eerste 20 km erg tegen. Ik kom pas na 20 km het eerste bordje tegen. Gelukkig heb ik de route op mijn GPS staan, anders had ik echt niet geweten hoe ik had moeten rijden.
Het is een mooie rit en na 20 km wordt het erg rustig op de weg. Maar niet vervelend. De wegen zijn afwisselend en leiden me door kleine dorpjes waar ook af en toe een bar open is. Met het eten heb ik geen geluk. Als ik een keer bij een bar stop om wat te eten, heeft hij alleen de keuze uit 4 tapas. Ik besluit 2 gevulde eitjes te nemen en een cola.
Het hoogtepunt van de dag is het Monesterio de San Pedro de Cardena. Je ziet het al van verre liggen in een dal en ik moet er speciaal de weg voor af. Hetgeen betekent dat ik eerst het dal in moet en dan weer een stevige klim terug moet maken naar de route. Maar het is de moeite waard. In dit klooster verbleef El Cid regelmatig om te bidden tot Petrus om hem zijn taak te laten vervullen om het christelijke deel van Castilie te beschermen. Zijn vrouw Jimena en de kinderen verbleven er toen El Cid verbannen werd door de koning en ook na de dood van El Cid, toen zijn lichaam van Valencia naar Burgos werd gebracht, werd hier gestopt om een eredienst te houden. Het paard van El Cid, Bavieca, ligt nog altijd onder een gedenksteen op het plein begraven. Ik krijg hier mijn eerste stempel in mijn Caminopaspoort. Ook geen onbelangrijke gebeurtenis.
Uiteindelijk kom ik na ruim 90 km aan in Covarrubias. Waar ik inmiddels van het koude terras naar een cafe/restaurant ben gegaan om te eten en een beetje warm te worden. Het gaat vannacht vriezen en dat kan je al goed voelen.
Ik wil iedereen bedanken die de blog leest en erop reageert. Sommige leven met me mee, anderen vinden weer de foto's mooi en zo vindt iedereen er wat van. Het doet me veel plezier om jullie reacties te lezen en het geeft mij weer inspiratie om nieuwe verhalen te schrijven.
Tot morgen.
Vind het leuk om je verhalen te lezen.
Hou vol je bent een kanjer
Respect hoor, op naar het volgende avontuur morgen!
Het valt mij wel op, dat veel etablissementen gesloten zijn. Is dat door het einde van het seizoen of is dat het gevolg van Corona beleid in Spanje? In ieder geval wel een dingetje om rekening mee te houden!
Goede reis weer🚵♂️👍
Je 1e stempel is binnen. Top.
Wel nog steeds koud en een restaurant in om warm te worden. Best afzien.
Daan is inmiddels weer veilig in Nederland. Ook een geruststelling lijkt mij.
Moet af en toe best hard lachen om wat je meemaakt, een heel avontuur.
Mooie reis verder.
Mooie foto's weer en vanavond een lekker drankje voor de kou!🍷. Goede reis🚴♂️
prachtige serie was dat zaten we met z.n allen voor de zwart/wit tv te kijken
Om het zo te lezen hoe het hem is vergaan in die tijd is prachtig
En zo op deze manier reizen we gezellig met je mee
Ik geniet van je verslagen Wijnand. En vanaf nu ook geschiedenisles! Succes met je volgende, hopelijk droge, etappes.