Najera - Burgos 122 km

Gisterenavond ben ik mijn belgische vriend niet meer tegen gekomen. Na het eten, ik was rond half twaalf klaar, ben ik naar bed gegaan. De terrassen en restaurants zaten nog vol en de kinderen speelden nog buiten. Maar ik moet de volgende weer aan de bak.

Vandaag om 8 uur opgestaan, omdat ik van de geluiden van de andere gasten al een tijdje wakker lag. Waarschijnlijk wandelaars die er weer vroeg op uit trokken. Zo zat ik dus al om 9 uur op de fiets. Het was nog een beetje fris, 18 graden.

Na 20 km kwam ik aan in Santo Domingo de la Calzada. Iedere keer als ik hier kom liggen er in de hoofdstraat schilderijen op de grond, gemaakt van bloemen. Nu ben ik echter zo vroeg dat ze de schilderijen nog aan het maken zijn en de bloemenblaadjes nog los staan te knippen. Ik neem bij een bakkertje een koffie met soort appelflap. Het is mijn ontbijt.

Het is vreemd weer. Het is rond de 30 graden er hangt een hoge sluierbewolking waar de zon redelijk doorheen komt en er zijn duizenden miniscule vliegjes in de lucht. Ik zit dan ook van top tot teen onder de vliegjes. Ik hoor de mensen er ook over klagen (over de vliegjes, niet dat ik er mee onder zit). Het is in ieder geval niet prettig en dit blijft de hele dag met vlagen voorbij komen.

In Belorado stop ik voor de lunch. Ik ben vroeg en ik moet een kwartier wachten voor het restaurantgedeelte van de bar open gaat. Het is ook erg rustig. Als ik een uur later klaar ben met eten is de zaak vol. Ik ga op weg voor de laatste 60 km naar Burgos.

Het valt tegen. Ten eerste is de afstand toch wel weer lang en het is veel klimmen. Ik kom zelfs op 1150 meter hoogte. Daarnaast staat er een straffe wind en natuurlijk tegen.

Op 15 km van Burgos stop ik voor een colaatje. Buiten zitten er twee dames voor de bar, met hun rugzakken naast zich. Ik ga naar binnen en de zaak is leeg. Ik bestel een cola en 2 minuten daarna de tweede. Ik heb dorst. Bij het weggaan kom ik met de dames in gesprek, mijn eerste ontmoeting vandaag. Ze komen uit zweden en zijn een week geleden vertrokken van Saint Jean Pied de Port, 300 km terug. Ze zitten te wachten op de bus, die over een uur komt, want ze voelen zich niet zo goed. Gezien de afstand die ze nu al afgelegd hebben zullen ze zich wel vaker niet zo goed gevoeld hebben.

De laatste 15 km gaan licht naar beneden en de wind is gaan liggen. Het dan ook zeer voorspoedig en 3 kwartier later ben ik in mijn hotel in Burgos.

Nog even een kleine voetnoot. Gisteren reageerde mijn fietsmaat en vriend, Ronald, met een mooi stukje op de (onze) blog. Dat is mooi om te lezen en natuurlijk mis ik hem ook bij mijn fietsreis. Met zijn tweeen is vele malen leuker dan alleen, ondanks dat je natuurlijk ook met elkaars eigenaardigheden rekening moet houden. Je kan elkaar steunen en je staat er niet alleen voor. Daarnaast is het kunnen delen van de ervaring een groot goed. Het vertellen van je belevingen via de blog is leuk, maar het samen meegemaakt hebben overtreft alles. Hopelijk komt het er in de toekomst nog eens van. Hij kan zich dan weer helemaal uitleven op de blog en het zou mij weer degraderen tot fotograaf.