Carrion de los Condes - Leon 103 km

Een paar weken voordat ik ging fietsen ben ik naar de dokter gegaan om een prik te halen tegen de hooikoorts. De dokter zei, "Ga zitten, wat kan ik voor je doen." Ik zei "Dokter ik wil graag een griepprik." "Een griepprik? U bedoelt waarschijnlijk een prik tegen de hooikoorts!" Dat klopte, maar de verspreking was waarschijnlijk al een teken aan de wand. Drie jaar geleden had ik tijdens de fietsreis elke dag rode ogen en een loopneus. Vorig jaar had ik een prik tegen de hooikoorts gehaald en dat werkte prima. Dit jaar heb ik, met dit slechte weer, een prik tegen de hooikoorts niet nodig. Ik heb een vervelend kuchje, mijn vrienden en buren weten hoe dat klinkt, en had ik meer baat gehad bij de griepprik.

Als ik om 10 uur start zegt mijn telefoon dat het 8 graden. Maar mijn gps geeft nog een optimistische 16 graden aan. Die had nog de temperatuur van mijn lekkere "warme" hotelkamer. Het was er zo koud dat ik er een extra deken bij heb gepakt. Mijn kleren waren dan ook nog kleddernat. Lekker om te starten met natte schoenen en een nat regenjasje. De gps gaf al snel 9 graden aan.

De eerste 30 km is het koud maar droog. Ik rij door landschappen die sprekend lijken op onze polders. Dat had ik ook beter kunnen doen, door onze polders rijden, want de temperaturen in nederland zijn de laatste weken een stuk hoger dan hier.

Na 35 km kom ik een nederlands echtpaar tegen. Hij op een oude racefiets, zijn vrouw op een nieuwe e-bike. Het is koud en de man heeft een grote druppel aan zijn neus hangen. Hij heeft tijdens ons gesprek ook geen behoefte er iets aan te doen. Het is raar, maar je blijft er dan toch steeds naar kijken.
Het echtpaar doet ieder jaar een stukje van de pelgrimsroute en dit jaar het laatste stuk. Ze zijn met een fietsbus naar Pamplona gegaan en willen vrijdag in Santiago aankomen. Dit omdat ze de fietsen zaterdagochtend weer moeten inleveren. Dat wordt nog een hele klus, met nu nog 450 km te gaan en nog 2 grote cols.
Na 10 minuten naast elkaar gereden te hebben, begint het te regenen wat al snel overgaat in hozen. Het stel stopt en gaat nog een extra regenjasje aandoen, ik fiets rustig verder.
In het eerste de beste dorpje halen ze me weer in (in ben inmiddels weer zeiknat), maar we nemen gelijk weer afscheid. Ik ga in een restaurant wat eten en een beetje opdrogen.
Ik heb het koud, mijn vingers tintelen. Ik ga zo ver mogelijk van de deur zitten, zodat ik er geen last van heb als die open gaat. Het helpt niet veel. Als ik mijn eten bestel en ik aangeef dat ik er water bij wil drinken, vraagt de ober of het water koud of een beetje warm moet zijn. Ik ga voor het laatste.
Tijdens het eten ga ik op zoek naar de weersverwachting voor de komende dagen. Het ziet er slecht uit voor de komende 14 dagen Eigenlijk nog slechter dan vandaag. Ik heb het er eigenlijk wel mee gehad. Ik vraag me af wat ik hier nog leuk aan vind. Mijn idee was om heerlijk door de natuur te fietsen en plaatsjes te bezoeken en dat in een aangename temperatuur. En dan aan het einde van de dag een terrasje op te zoeken en, dorstig van het fietsen, lekker een paar biertjes te drinken.
De afgelopen week ben ik alleen maar regelmatig te pletter geregend en hoopte ik onder een hete douche weer op temperatuur te komen. En had ik meer behoefte aan koffie of thee dan bier.
Met het vooruitzicht dat ik nog 2 weken zo moet fietsen, besluit ik om de reis in Santiago te beeindigen. Als het kon had ik de reis hier beeindigd.
Ik ga op zoek hoe ik terug kan komen en vind een vlucht voor volgende week woensdag naar Amsterdam. Ik ga gelijk boeken, maar om een of andere reden wordt mijn creditcard niet geaccepteerd. Ik maak me zorgen, zou de verbouwing die Yvonne uitvoert dan toch in de papieren gaan lopen?
Ik bel Yvonne en vertel wat ik van plan ben en of zij de terugvlucht kan boeken. Ze is verbaasd dat ik terug wil, maar wel blij. Het boeken gaat met horten en stoten.
Onder tussen is het weer droog geworden en vertel ik Yvonne dat ik weer ga fietsen. Ik hoor wel of het haar lukt.

Na 5 km gefietst te hebben begint het weer te regenen en niet veel later begint het te hagelen. De temperatuur zakt naar 7 graden. Het maakt me niet meer uit. Ik ben blij dat ik de beslissing heb genomen en fiets nog 50 km in de regen door naar Leon. Ondertussen heb ik ook een bevestiging van mijn terug vlucht gekregen

In Leon vind ik een hotel, waar de kamer lekker verwarmd is. Ik moet wel mijn fiets naar de 2e etage sjouwen, maar dat is geen probleem. Na het douchen en het draaien van mijn wasje ga ik de stad in. Het regent eerst nog, maar nu is het droog en komt af en toe de zon erbij.

Ik zit aan een lekkere rioja en hoop straks goed te slapen. De komende dagen zullen nog wel afzien zijn, zeker als ik nog 2 keer naar de 1600 meter moet, maar ik weet dat her nog maar een paar dagen is.

Natuurlijk hou ik de komende dagen nog wel de blog bij en hoop ik nog vele leuke ervaringen met jullie te kunnen delen.

Alvast weer bedankt voor jullie reacties en tot morgen.