Monsegur - Labouheyre 125 km

Gisteren, toen ik na het eten weer terug kwam bij mijn b&b, leek het dat ik een idyllisch samen zijn verstoorde. Er stond een man in de keuken die zojuist een bos rozen had gegeven aan mijn gastvrouw. Een bos is wat overdreven. Hij had een grote tak van een rozenstruik geknipt. Maar toch. Mijn gastvrouw haastte zich om te vertellen dat het de buurman was. Waarop ik vroeg of het misschien haar lover was, vanwege de rozen. Daarop werd er wat gegiecheld en werd aan de buurman uitgelegd dat het geven van rozen een soort liefdesverklaring was. De buurman deed alsof hij er niets van begreep. Ik ging maar gauw naar mijn kamer en liet de twee alleen.

Vanacht onrustig geslapen. Niets vreemd voor mij, maar in een vreemd bed is het net een graadje erger. Ook het weer hielp niet mee. Ik sliep op de zolder en de hele nacht heeft het geplenst van de regen. Hetgeen lekker tikte op het dak.

Om 8 uur aan het ontbijt, zodat ik op tijd kan beginnen met fietsen. Het ontbijt was uitgebreid en de gastvrouw erg spraakzaam. Ze had nog even de behoefte om uit te leggen dat het toch echt haar buurman was. Zijn vrouw was 6 jaar geleden overleden en had gevraagd of zij een beetje op hem kon passen. Ik vind het goed. Daarna kwam haar hele levensverhaal, 28 jaar geleden gescheiden, 3 dochters, 1 in parijs bij chanel, 1 in bordeaux als wijncontroleur en een franse lerares. Daarna nog de foto's en de kleinkinderen en zo ging ik pas tegen 10 uur weg.

Het was fris en het zag eruit alsof het in de verte al regende. Dus ik begon met een regenjasje aan. Maar na een paar klimmetjes ging het jasje weer uit. Dat was toch wel te warm bij het klimmen.
Voor de eerste 40 km had ik zelf een route gemaakt, die dan weer zou aansluiten op de officiele route. De route ging hele stukken over paden met grove kiezels, waarbij je denkt elk moment weg te slippen en ook dwars door weilanden waar het gras 20 cm hoog stond. Ik weet niet wat er mis is gegaan bij het maken van de route, maar misschien heb ik wel aangegeven dat ik met de tractor ging.
De wegen waren dus erg rustig. De bewoners van de enkele huizen die er staan vinden dat waarschijnlijk ook, want ze hebben allemaal 1 of meerdere honden, en niet om mee te knuffelen. Dus die honden zijn blij als er eindelijk een fietser langskomt die ze achterna kunnen gaan. Ze komen dan met een hoop geblaf achter me aan, maar gelukkig gescheiden door een hek. Al blijf ik altijd bang dat er toch ergens een gat in het hek zit.

Na 40 km eindelijk op de officiele route uitgekomen en ook het eerste plaatsje bereikt waar een bakkertje zat. Daar 2 stokbroodjes gekocht en er gelijk 1 opgegeten.

De tocht ging verder door Les Landes. Dit gebied bestaat uit eindeloze bossen en kaarsrechte wegen. Ook hier kom je bijna geen plaatsen tegen en al helemaal geen bakkertjes. Wel zie je af en toe wat reeen springen, maar als ik mijn fototoestel pak zijn ze al verdwenen. De enige die ik op de foto heb kunnen zetten deed het niet meer.

Uiteindelijk ik Labouheyre aangekomen waar ik in een chambre d'hote slaap naast een grote kippenren. Ik hoef de wekker waarschijnlijk niet te zetten.
Het verblijf is 600 meter van het centrum, maar de gastvrouw kwam vragen of ik mee wilde eten. Niets bijzonders zei ze, een omelet met tomaat. Van dat aanbod heb ik maar gebruik gemaakt, wel zo makkelijk en gezellig. De gastvrouw spreekt ook een beetje duits en de gastheer alleen frans. Dus ik heb mijn talen weer lekker op kunnen halen. De omelet werd gemaakt van verschillende eieren. Ze had eieren zoals ik ze ken, maar ook met een blauwe en roze schaal.
Na de koffie ben ik met een biertje terug naar mijn kamer gegaan om de blog bij te werken en lekker te gaan slapen. Dat zou toch moeten lukken na 125 km.

De weersverwachting voor morgen is weer veel regen, maar dat was het ook voor vandaag. En vandaag geen druppel regen gehad. Dus ik hoop dat het meevalt.

Welterusten.