De laatste loodjes
19 juni 2022 - Grotte Santo Stefano, Italië
Vandaag kunnen we niet, zoals we meestal doen, aanschuiven voor het ontbijt. Omdat we een appartement gehuurd hebben moeten we op zoek naar een bakkertje voor het ontbijt. Nou die zijn er volop, maar Ronald loopt ze allemaal voorbij. Hij wil eerst een stevige wandeling maken voor zijn rug. Na zo'n 4 weken op de fiets beginnen onze lichamen wat sporen van vermoeidheid te tonen. Uiteindelijk lukt het toch om een goed ontbijt te bemachtigen.
Na het ontbijt terug naar het appartement, omkleden en snel weer op de fiets. De vader van de eigenaar van het appartement, die ons gisteren opving, heeft ons verteld dat we de sleutel gewoon binnen kunnen laten liggen en de deur achter ons dicht trekken. We lopen de kamers nog eens na om te kijken of we niets vergeten zijn en doen de deur dicht. Oeps, blijkt Ronald ineens zijn fietsbril niet meer te kunnen vinden. Zou hij dan toch nog binnen liggen. We zullen het nooit weten, want tijd om te wachten tot de schoonmaakploeg komt hebben we niet. Gelukkig heeft hij nog een andere bril en gaan we eindelijk op pad.
Na het toetje van gisteren, een beklimming van 4 km naar Orvieto, beginnen we vandaag met de afdaling terug. Een lekker begin, maar direct na de afdaling gaan we weer 400 hoogtemeters stijgen om in de loop van de dag er weer 400 te dalen en daarna weer 400 te stijgen. Ik begin het eerlijk gezegd een beetje zat te worden. Zoals al eerder gezegd na 4 weken op de fiets en zeker in deze hitte zou het wel weer eens prettig zijn om gewoon vlak te fietsen.
We komen uiteindelijk terecht in Soriano nel Cimino. Als we het plaatsje rond half 6 binnen rijden zijn ook hier, net zoals gisteren in Orvieto, de mensen verkleed in middeleeuwse kleding en treden er bandjes op. Het ziet er gezellig uit en nodigt uit om vanavond even rond te kijken. Maar eerst gaan we naar ons hotel. De recensies met betrekking tot het hotel zijn lovend. Er is een zwembad en je schijnt er een schitterend uitzicht te hebben. We verheugen ons er al op. Echter er is 1 klein probleem. We moeten nog 2 km klimmen, waarvan de laatste 500 meter met een stijgingspercentage van 12 a 15%. Sommige stukken worden ons dan ook te steil en moeten we met de fiets aan de hand lopen. We komen pas na zessen in het hotel. Als we aan de beademing liggen genieten we nog even van het uitzicht en we besluiten dat we vanavond niet terug gaan naar het dorp, maar blijven eten in het hotel.
Het zwembad is klein, maar verfrissend na zo'n dag. Alleen kan Ronald nergens meer zijn zwembroek vinden. Het lijkt erop dat hij zijn sporen aan het achterlaten is op de route, zodat er een nieuwe bedevaartsroute gemaakt kan worden langs de relikwieen van Ronald.
Hopelijk nemen we morgen wel weer al onze spullen mee. Dan beginnen we aan de laatste 100 km en kunnen we nog 3 dagen bijkomen in Rome.
Nog even doorzetten en dan rust......
Best slim om overal spullen achter te laten; die hoef je ook niet mee te sjouwen bij de laatste zware klimmen.🚵♂️
Leuk om te lezen, dat jullie 3 poesjes zijn gearriveerd. Een extraatje om naar uit te kijken.
Nou, nog ff het laatste stukkie doortrappen naar Rome. Het is gelukkig Napels niet...🚲🤔🙄✌🇳🇱
A domani!
ben wat later ingestapt op deze trip van jullie, maar lees elke dag met veel plezier de verhalen.
Petje af voor jullie doorzettingsvermogen! Op de ranglijst van sportieve personen in de familie sta je inmiddels op plek 2. Richard moet zich langzaam maar zeker zorgen gaan maken! Geniet nog even van de laatste km's en als je toch bij de Paus ben vraag gelijk of hij een schietgebedje wil doen om Feyenoord weer zo'n topseizoen te laten beleven.
Mannen wat een reis zeg. Voor mij als medereiziger zittend op t bankie alleen maar lof voor jullie afzien. En ik snap volledig dat je dan af en toe wat vergeet.
Kan ook wel handig zijn als je een deel van deze trip nog eens wilt overdoen. Heb je te minste een excuus om er weer op uit te trekken. Want de spulletjes nog effe ophalen.
Zo en dan bijna in Rome.
Lijkt me een mooi gevoel van triomf als jullie daar zo binnen rijden. Grote klasse.!!!.
Enne wat fietsen op t vlakke betreft. Begrijp ik ook. Zeker met t zonnetje op je bolletje en bergop klimmend is dat een mooi vooruitzicht.
Ik denk wel dat Yvonne en de kleine schattige katjes het fijn zullen vinden als jullie weer terug zijn! Veel plezier nog in Rome.