Een vroege blog op verzoek van Yvonne en ivm het voetbal

Het is gisterenavond niet meer droog geworden. Ik besluit om de volgende morgen maar eens lekker uit te slapen en zet de wekker op half 9. Helaas zijn er mensen in het hotel die daar anders over denken. Om 6 uur wordt er al veel kabaal gemaakt. Ik vermoed dat het wandelaars zijn. Ook Biescas ligt langs een route die naar Santiago de Compostella gaat en de wandelaars houden er van om vroeg te starten.

Als ik om half 9 de luiken open gooi, zie ik dat het regent. En het ziet er niet naar uit dat het snel droog wordt. Ik besluit om er maar een treuzelochtend van te maken in de hoop dat het opklaart. Ik ga uitgebreid ontbijten en de krant lezen, en zo red ik het tot 11 uur. De werksters staan al aan de deur te rommelen en het is dus tijd dat ik mijn kamer verlaat. Even overweeg ik om een nacht bij te boeken, maar als ik aan de hoteleigenaar vraag wanneer het stopt met regenen laat hij zijn 'buienradar' zien. Daarop is per uur te zien dat het vandaag niet meer droog wordt en dat het waarschijnlijk pas zaterdag ophoudt met regenen. Dat duurt me dus te lang. Ik ga. Ik krijg nog het advies om mijn licht aan te doen en de hoteleigenaar zwaait me uit, al vindt hij er het zijne van.

Binnen 10 minuten ben ik doorweekt en dat is fijn, want slechter kan het dan niet meer worden. Mijn regenjasje plakt aan mijn armen en mijn schoenen staan vol water. Maar na een km of 20 begint het lichter te worden en even later wordt het droog. Ik maak mijn bril droog en mijn gps en ga verder. In de hoop dat mijn kleding droog waait. Dat is een uur later het geval en ik kan mijn regenjasje uitdoen.

Het is een rustige rit en er zijn weinig dorpjes en nog minder eet- en drinkgelegenheden. Uiteindelijk vind ik een klein barretje, waar 3 mannen zitten, maar die met hun geluid heel Ahoy kunnen vullen. Ik vraag of ik wat te eten kan krijgen en de barman zegt dat er een restaurant 4 km verderop zit. Ik heb daar weinig vertrouwen in,  gezien de kaart die ik van de omgeving heb gezien. Het eerst volgende dorp is 13 km verder. Als ik vraag of hij iets kleins te eten heeft, kan ik hem niet verstaan. De heren maken zoveel lawaai. Ik vraag of ik mag kijken wat hij bedoeld. Hij laat me een bevroren worst zien. Daar neem ik er dan maar twee van met brood. Uiteraard wel ontdooid en gebakken.

Na het eten ga ik maar eens op zoek naar een slaapplaats en dat valt niet mee. Ik dacht vandaag rustig aan te doen en zo'n 40 a 50 km te fietsen. Uiteindelijk worden het er 85 en zit ik in Ayerbe. Morgen naar Zaragoza, waar ik een rustdag neem. Ik lig ver voor op mijn schema, dus dat komt mooi uit. Zaragoza schijnt een mooie stad te zijn.

Straks nog even kijken wat het nederlands elftal doet onder van Gaal en een hapje eten.

Tot morgen