Labouheyre - Laas 135 km

Vanacht heerlijk geslapen en geen last van de kippen gehad. Als ik ga ontbijten lijkt het alsof ik in een aflevering van "All in the familie" terecht ben gekomen. In ieder geval doet de heer des huizes erg zijn best om op Archie Bunker te lijken en om zijn manieren na te doen. Terwijl de gastvrouw druk in de weer is met het ontbijt, komt hij 10 minuten later uit de slaapkamer. Gaat direct op de bank zitten, zet de tv aan en schreeuwt naar zijn vrouw om koffie. Die komt netjes de koffie brengen en even later schreeuwt hij dat er ook suiker bij moet. Ook die komt ze weer brengen en geeft hem een kus. Sommige mannen hebben het voor elkaar. Later komt het gesprek op auto's en zijn droom is een ferrari of een lamborghini. Maar zijn vrouw zegt dat er 1 probleem is, en dat is dat hij er wel inkomt maar er niet meer uit. Ik zeg discreet dat we daar allemaal problemen mee hebben als we ouder worden en kijk vol bewondering naar zijn buik.
Over discreet gesproken. Onderstaande tekst heeft mijn gastvrouw van gisteren, met de bos rozen, op de site van airb&b gezet: "J'ai eu beaucoup de plaisir à recevoir Wijnand. C'est un hôte très sympathique, ouvert et discret.”

Om half tien vertrokken. De eerste 75 km zijn weer kaarsrechte en eenzame wegen. Ik krijg visioenen van Swiebertje. Van die afleveringen die eindigden dat Swiebertje de wijde wereld in trok en dat je hem via een lange weg door het bos zag vertrekken. Wat was ik jaloers op Swiebertje. Alleen met een stok en een knapzak met 2 boterhammen er in het avontuur tegemoet. Na gisteren en vandaag weet ik wel beter. Er komt geen eind aan die lange weg en dan ging Swiebertje 4 keer zo langzaam als. En als ik toen goed opgelet had, had ik het al geweten. De volgende aflevering zat Swiebertje gewoon weer aan de keukentafel van Saartje en liep hij Bromsnor te plagen. Niks avontuur.

Na 35 km bij een cafe een bakkie gedaan en een broodje gegeten. In mijn beste frans bestelde ik un petit cafe et un baquette. De barvrouw draaide zich direct om en liep naar het koffie-apparaat. Omdat ik had verwacht dat ik nog kon aangeven wat ik op mijn broodje wilde, haastte me om te zeggen dat ik un petit cafe et un baquette wilde. Ik dacht dat ze me verkeerd verstaan had. Maar de barvrouw zei qui qui, dus ik ging maar zitten. Ik kreeg inderdaad een espresso en een stokbrood. Ik had dus een sandwich moeten bestellen. Gelukkig kwam het nog goed.
Bij het verlaten van het cafe kwam ik de eerste pelgrims tegen. Een ouder echtpaar uit engeland, Alice en Jacque, die in Bordeaux begonnen waren. Zij kwamen regelmatig naar friesland en hadden zelfs de laatste elfstedentocht gezien. Hij vroeg of ik ook schaatste, omdat alle nederlanders schaatsen. Ik vertelde dat ik daar niet zo goed in ben. Mijn vrienden kunnen dat beamen. Ik heb wel eens op een ijsbaan dwars door de boarding geschaatst, waarna ik 2 kromme punten op mijn noren had.

Na 75 km was het over met de eenzame en rechte wegen. Hier werd de weg weer afwisselend met klimmetjes en helaas soms te druk met verkeer. Vooral rond Dax. Later werd het weer rustiger. Na zo'n 110 km had ik het wel gehad, vooral omdat de komende kilometers flink wat klimmetjes zouden bevatten. Ik zag een reclamebord van een hotel dat 3 km van de route lag. Eenmaal bij het hotel aangekomen vroeg ik of er een kamer vrij was. Die was er wel, maar het hotel was helaas gesloten. Vanwege mijn teleurgestelde blik kreeg ik een cola van het huis. Hij vertelde dat er weinig open was in de buurt, maar 22 km verderop zat nog een hotel dat open wel open was. Of hij voor mij moest reserveren. Dat heb ik hem maar laten doen. En zo kwam ik na 135 km eindelijk in een hotel. De fiets in de feestzaal, die gezien de drolletjes alleen nog door de muizen gebruikt wordt. Snel gedoucht en daarna heerlijk gegeten.

Vandaag opnieuw getroffen met het weer. Volgen Le Meteo regent het in bijna heel Franrijk, maar ik heb het de hele dag droog gehad. Sommigen zullen zeggen dat het de apostel Jacobus is die me beschermt of dat het de Camino is. Ik hou het voorlopig op geluk. Hopelijk morgen weer droog, al kwam de dame van het hotel me net vertellen dat het morgen regent. Ik heb dan ook maar afgesproken dat ik 9 uur ga ontbijten. Ik zit nu 30 km voor de pyreneeen. Dus misschien een kort ritje morgen voor ik er overheen ga.