Het Echte Vertrek, Charlemagne en de Vennbaan

25 mei 2022 - Monschau, Duitsland

Voelt vandaag als echt vertrokken. Niet alleen omdat we vanaf vandaag weer  gebruik kunnen maken van de onvolprezen fietsboekjes van Paul Benjaminse, hoe bijzonder is het als je een groot deel van je leven besteedt aan het letterlijk in kaart brengen van fietsroutes en ze  voortdurend verbetert? Met enkel en alleen als doel het fietsplezier aan anderen over te brengen. Een diepe buiging. Het echte vertrekgevoel wordt ook gevoed door de zichtbare aanwezigheid van gelijkgestemden. Bepakking, fietstype, de afwezigheid van een elektromotor en een ontspannen open blik verraden de reisfietser. En de boekjes van Benjaminse natuurlijk. Bij de eerste klim Maastricht uit, de Bemelerberg, worden we aangesproken door een man die ons herkent aan die typerende  boekjes. Hij blijkt hier te wonen en is recent ook naar Rome geweest, de reis krijgt een zeer goede recensie mee, maar hij gaat nu met vrouw, caravan en Spaanse waterhond naar Navarra. Een uurtje later komen we een jonge vrouw tegen uit Drenthe, nu weer op weg naar datzelfde Drenthe, fietsend vanaf Basel.

We fietsen over het mergelplateau van Zuid-Limburg. Het is draaien en keren, gelijk de Amstel Gold Race, en het is prachtig. Holle wegen, diepe dalen, vakwerkhuizen en af en toe het uitzicht op een diepe mergelgroeve met (half) wilde paarden. Het is fris met nu en dan een buitje, heerlijk fietsweer dus. Door een riviertje over te steken rijden we ineens Duitsland binnen, alleen een vaalkleurige grenspaal wijst op een verleden waarin de landsgrens ook een fysieke was.  We rijden Aken binnen en zowel bij het binnenrijden als bij het afterlunch vertrek valt de lelijkheid op. Van Aken dus. Het ruikt chemisch, de horizon is vervuild met oud-industriële complexen en voor de rest, gewoon lelijk. Met als uitzondering de kleine binnenstad met stadhuis en dom. Daar lunchen we in de schaduw van die dom, gesticht door Karel de Grote als palts, koninklijke verblijfplaats, tijdens zijn rondtrekken door Europa. Om de lelijkheid van Aken te benadrukken staat de dom ook in de steigers....Overigens heel bijzonder dat Karel die Grote niet auf  Deutsch, maar ook hier in het Frans wordt betiteld als Charlemagne. Met Duitsland en Frankrijk hebben we als Nederland gemeen dat ook onze nationale geschiedenis begint met der Karl. Tijd voor een goede Netflix serie als Last Kingdom, maar dan met Karel in de hoofdrol. 

We rijden Aken uit via de Vennbahn, een fietspad dat ooit een spoorwegbedding was en als spoorlijn het Luxemburgse steenkoolgebied verbond met het Roergebied. Na de vernielingen van de Tweede Wereldoorlog werd besloten een fietspad van te maken. Het is er inderdaad prachtig fietsen, de klim is geleidelijk naar 550 meter en eenmaal in de Eiffel is het groen, rustig en zijn alleen een paar pittige buien een smetje op het fietsgeluk. We hebben ons doel gesteld op Monschau en rijden daar tegen zeven uur binnen via een afdaling over een keienpad. We slapen in een soort stayokay, hier besttime geheten. Het is koud en nat als we op zoek gaan naar een restaurant.

Foto’s

3 Reacties

  1. Yvonne:
    25 mei 2022
    O mannen, wat een verhaal weer. Mijn mannetje was bevroren van de rit. Maar jullie rijden naar het goede weer toe hoop ik. Liefs voor jullie
  2. Hans le Pair:
    25 mei 2022
    🇳🇱 Wat een prachtige beschrijving van een mooie fietsdag in een feeërieke omgeving (behoudens het lelijke Aken). En dat allemaal al vastgelegd in de boekjes van Paul Benjaminse. Boekjes waaraan je de 'echte' reisfietser herkent, begrijp ik. Bijna, ik zeg bijna, wil ik ook een echte reisfietser zijn. Gelukkig, die opwelling is al weer weggezakt. Laten we de huidige taakverdeling maar continueren; jullie 'reisfietsen', ik lees de verslagen. Uiteindelijk is dit al jaren goed gegaan!
    Fijne voortzetting, mannen...😉😄👍🚲
  3. Nicole:
    25 mei 2022
    Het begin is er! Geniet ervan mannen! Leuk geschreven 💋