Driemaal is scheepsrecht

De afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen. Ondanks dat we 1 kamer deelden, was er een mogelijkheid om de kamer in tweeen te delen. Er zat een soort erker aan de kamer waarin nog een 1-persoonsbed stond. Deze erker kon met uitschuifbare wanden dicht gemaakt worden, zodat we toch allebei ons eigen gedeelte hadden. Ronald had nog een extra matras op zijn bed gelegd, waardoor hij zo hoog lag dat hij het bed met een trappetje in en uit moest.

We vervolgen de reis naar Metz via de Moezel. We weten dat alle hotels in Metz vol zijn, maar wie weet hebben we weer geluk. Wie wel eens naar de moezel is geweest heeft daar waarschijnlijk beelden bij van lieflijke dorpjes en gezellige terrassen waar de wijn in overvloed aanwezig is. Zoals bijvoorbeeld in Cochem, Zell, Bernkastel-Kues etc. Dit zijn echter de plaatsen aan het noordelijke deel van de Moezel. Wij fietsen langs het zuidelijk deel van de Moezel. Hier ziet het er heel anders uit. Weinig leuke dorpjes, maar wel veel zand- en grindafgravingen. De vrachtschepen kunnen hier direct aanmeren en hun boot vol met zand laden. Voor ons is het fietsen langs de Moezel fijn omdat we niet hoeven te klimmen en dat het fietsen dur relatief makkelijk en snel gaat.

Onderweg komen we langs Schengen. Hier is ooit geregeld dat we binnen de meeste landen in europa vrij kunnen reizen zonder steeds ons paspoort te laten zien. Voor ons een geluk, want anders hadden we de afgelopen dagen veel oponthoud gehad. Later komen we aan in Thionville, waar de de lunch gebruiken. Ik ken Thionville van de autoreis naar het zuiden en van de vele flitscamera's die er staan en vind het vanaf de snelweg een smerige stad. Mijn mening is na de lunch niet veranderd.

Anders is het in Metz. Dit heeft een bruisende oude binnenstad en het is er gezellig druk. Wij fietsen langs, tussen en door de terrassen op zoek naar een hotel. We weten dat het moeilijk zal worden om een hotel te vinden, dus gaan we direct naar het toeristenbureau. Ook daar wordt ons verteld dat alles vol is en ze geven de tip om een hotel 5 km buiten Metz te bellen. Misschien dat zij nog wat hebben. Helaas ook daar is het vol. We hebben al 75 km gefietst en hebben eigenlijk niet zo'n zin meer om nog veel verder te fietsen. Booking.com geeft op 17 km afstand (het dichtst bijzijnde) een hotel dat nog een kamer heeft. Echter als we willen boeken, krijgen we de melding dat ook hier geen plek meer is. Daarna gezocht via Airbnb. Op 47 km afstand vinden we een heel appartement dat nog vrij is. Het is nog wel een hele afstand, maar het ligt wel op de route die we moeten rijden. Dus besluiten we om dat toch maar te doen, ondanks dat het al 5 uur is. Maar als we geboekt en betaald hebben, krijgen we alsnog een annulering van de eigenaar van het appartement. Hij gaat namelijk zelf een weekend weg en is niet in staat om ons toegang te verlenen tot zijn appartement. Wel heeft hij een tip voor een hotel bij hem in de buurt dat waarschijnlijk nog wel kamers vrij heeft. Na een telefoontje met het hotel blijken zij inderdaad nog een kamer vrij te hebben. Echter we moeten er voor 8 uur zijn als we nog willen eten. Dat gaat niet lukken, maar we mogen zo laat aankomen als we willen. We worstelen ons door het centrum van Metz op weg naar Morhange, waar het hotel is. Onderweg eten we wat in een hamburgerrestaurant en uiteindelijk komen we rond half 10 aan in het hotel. Snel douchen en nog even wat drinken in de bar. Daar worden we er om 11 uur al weer uitgegooid. We mogen gelukkig ons bier, dat we nog niet op hadden, meenemen naar de kamer.

Uiteindelijk is het ons dus voor de derde dag op rij, op het nippertje, gelukt om onderdak te krijgen. Hoe lang we dit nog volhouden weet ik niet, want morgen is wederom alles volgeboekt. Eerlijk gezegd wordt het een beetje vervelend. Maar na morgen is het hemelvaartweekend voorbij en zijn de hotels weer volop beschikbaar.