Back home (Golden Earring, 1970)
14 oktober 2020 - Valencia, Spanje
De laatste dagen in Valencia duurden lang. Ik was ineens uit mijn ritme van elke dag op de fiets te zitten. Op de fiets werden mijn dagen makkelijk gevuld en nu kon ik doen wat ik maar wilde, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Ik heb heel veel door de stad gelopen, een keer 26 km en een keer 19 km, en heb alle hoogtepunten van de stad gezien. Daarnaast veel op bankjes en terrassen gezeten en het nodige gedronken en gegeten. Waaronder natuurlijk de paella valenciana met kip en konijn. Maar het alleen door een stad slenteren heeft niet mijn voorkeur en 4 dagen zijn dan best lang.
Mijn hotel lag midden in het oude gedeelte van Valencia en was prima. De zussen Carmen en Sonia runnen het hotel dat ze van hun vader hebben geerfd en twee andere zussen runnen de bakkerij verderop in de straat. Die hebben de bakkerij van hun vader geerfd. Vader is vorig jaar overleden en 86 geworden. Zowel in het hotel als in de bakkerij hangen vele familiefoto's met vader als trots middelpunt. Ik krijg dan ook een rondleiding langs de foto's en zelfs de laden worden opgetrokken om extra foto's te laten zien. Bij een van de foto's, waarop Sonia samen met haar vader naar de communie van haar dochter gaat, schiet Sonia zelfs even vol. Hij was zo trots op zijn dochters en zij op hem.
Vader was al werkzaam vanaf zijn 13de als een soort piccolo in een biljartcentrum en zorgde toen al voor het inkomen van de familie. Zijn ouders en oudere broers en zussen hadden geen werk. Hij was dus de trotse vader van 4 dochters. Toen ik zei dat hij een gelukkig man moest zijn geweest, maar me afvroeg of hij in een huis vol vrouwen wel voetbal mocht kijken op televisie, was het antwoord dat hij nooit televisie heeft gekeken. Hij was altijd aan het werk.
S'ochtends werd ik dan ook naar de bakkerij gestuurd om wat lekkers te kopen, waar de zussen dan altijd wat extra meegaven voor hun zussen in het hotel. Als ik terug kwam stond de koffie en sinaasappelsap al klaar. Niet dat de zussen er dan gezellig bij kwamen zitten, want daar hadden ze geen tijd voor, maar het was lief dat ze het deden.
Verder maak ik op 12 oktober de spaanse nationale feestdag mee, dia de la hispanidad. Er wordt gevierd dat Columbus op deze dag Amerika ontdekte. De ochtend begint enthousiast met veel mensen die met de spaanse vlag rondlopen en toeterende auto's waar mensen met vlaggen uithangen. Er wordt volop geapplaudiseerd als de auto's voorbij trekken. Het lijkt wel of ze wereldkampioen zijn geworden. Maar in de middag is er al niets meer van te merken en s'avonds is het zelfs opvallend rustig.
Terugkijkend op de afgelopen 3,5 week was het weer een heel avontuur. Het is altijd weer bijzonder als je alleen op reis gaat en je je op dat moment nog geen voorstelling kunt maken op wat voor plekken je gaat komen en hoe de reis gaat verlopen. Zo was het bijzonder om 5 keer in een heel leeg hotel te slapen, een boete te krijgen voor het rijden zonder helm en de ongelofelijke stilte onderweg.
Al met al was het weer een hele belevenis waar ik altijd naar uitkijk en met plezier op terugkijk, maar ben ik blij dat ik ook weer terug naar huis ga. En dat is goed. Het verlangen om op reis te gaan en het avontuur aan te gaan, maar ook om het verlangen te hebben weer naar huis te gaan, naar Yvon, Daan en het 'normale' leven.
Misschien tot een volgende keer.
Maar weet je, er gaat toch niets boven Capelle aan den IJssel, toch? Thuiskomen is altijd fijn; zeker als je weet wie er op je wachten!
Het 'normale leven' had je al tussen aanhalingstekens gezet. Het is!se komende weken nog minder normaal dan wat al als normaal werd beschouwd toen je vertrok, vanaf 22.00 uur vanavond. Wat kan jou dat eigenlijk schelen; je ging voorlopig toch nergens naar toe. Yvonne laat je toch de deur niet uit gaan...🥰🤪
Goede reis naar huis!
Ik ben weer mee geweest op je fiets tochtjes
Maar helaas aan alles komt weer een einde he maar thuis komen is ook weer fijn toch
Groetjes
Ook nog veel gelopen de laatste dagen, de 4 daagse is ook nog een optie, mocht die ooit weer doorgaan....maar inderdaad, alleen is maar alleen.
Wat een mooie familie met die zussen, 2 de bakkerij en 2 het hotel. Gezellig hoor.
Je bent weer een hele ervaring rijker en wellicht wijzer geworden.
Inmiddels weer in je huis( waar misschien het 1 en ander is veranderd)😉.
Nu nog genieten van je dagen vrij.
Hopelijk tot volgend jaar.
Groetjes Hennie
Jij doet waar ieder van droomt ( behalve die Big Data cursusdag dan). Corona of geen Corona. Nu van Rood naar Rood in virusperspectief.. En net zoals de rest van Nederland in thuisquarantaine. Van de horizon naar de doorzon, Zal ff wennen zijn. Maar ik heb heerlijke wijnen, dus als het weer mag ga ik schenken en jij vertellen. Hasta pronto. Ronald